Ks. Komadowski: Jako Polak w Gruzji jestem darzony dużą sympatią póki nie powiem, że jestem księdzem katolickim [VIDEO]

– Relacje między prawosławnymi a katolikami w Gruzji nie są najlepsze. Tym ostatnim odmawia się nawet statusu chrześcijan czy wierzących – mówi ks. Dariusz Komadowski.


Ks. Dariusz Komadowski, duchowny służący w Gruzji, opowiada o ludności zamieszkującej obsługiwany przez siebie region – położoną na południu państwa Meschetię. Stwierdza, że jej mieszkańcy są zamknięci na obcych, co jest wynikiem trwającego przez 300 lat panowania tureckiego oraz oddzielenia regionu od reszty federacji za czasów Związku Radzieckiego.

Gość Poranka mówi również o o trudnych relacjach między katolikami a prawosławnymi w Gruzji. Tym pierwszym odmawia się w kraju statusu chrześcijan czy wierzących. Objawia się to m.in. zmuszaniem do konwersji czy dyskryminacją w miejscach pracy. Praktyki te wiążą się z bardzo silnym nacjonalizmem gruzińskim, w myśl którego promuje się hasło „Gruzin – prawosławny”.

„Koniec lat 90., początek XXI w. to jakby świadomość tego, że jednak Kościół katolicki ma coś do powiedzenia w świecie, i wtedy zaczyna się taka trochę nagonka, trochę stawianie ściany wobec nas, przeciw nam (…). Myślę, że wtedy to się zaczyna. Po przyjeździe ojca świętego Jana Pawła II w 1999 r.”

Ksiądz zwraca uwagę, że Gruzini darzą Polaków dużą sympatią, wspominając głównie przemówienie, które w obliczu wojny gruzińsko-rosyjskiej wygłosił w Tbilisi 12 sierpnia 2008 r. były prezydent Polski Lech Kaczyński. Nastawienie to zmienia się jednak, gdy duchowny przyznaje się do swojej działalności duszpasterskiej.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.K.

Bogatko: Szkoła w Berlinie postanowiła nie przyjąć uczennicy, której ojciec jest posłem AfD do Landtagu

– Sprawa staje się aferą, ponieważ landowy wydział oświaty uznał, że odmawiając przyjęcia córki posła AfD szkoła postąpiła prawidłowo i nie naruszyła ustawy o równouprawnieniu – mówi Jan Bogatko.


Jan Bogatko, korespondent Radia WNET w Niemczech, mówi o trwającej od października sprawie odmowy przyjęcia sześcioletniej dziewczynki do jednej z berlińskich szkół prywatnych. Powodem podjęcia przez placówkę takiej decyzji była przynależność partyjna ojca dziecka – jest on posłem narodowo-konserwatywnej partii Alternatywa dla Niemiec (AfD) w miejscowym parlamencie – Landtagu.

Sprawa nabrała rozgłosu dopiero w tym miesiącu, kiedy to wydział oświaty lokalnego samorządu uznał, że szkoła postąpiła w sposób jak najbardziej prawidłowy, nie naruszając przy tym ustawy o równouprawnieniu. Co ciekawe, opinia ta jest sprzeczna ze zdaniem szefowej tego resortu Sandry Scheeres z SPD. Uważa ona, że mimo przywileju wyboru uczniów przez prywatne placówki edukacyjne, wspomniana szkoła nie zachowała się właściwie. Stwierdza, że dziecko nie może odpowiadać za polityczne zaangażowanie swoich rodziców.

„Ta cała afera ma dobrą stronę, a mianowicie wywołała ona dyskusję na temat równouprawnienia, na temat wolności, na temat dyskryminacji w Niemczech”.

Korespondent spodziewa się, że na skutek opisanego wydarzenia AfD zyska na popularności – obecnie w Berlinie kształtuje się ona na poziomie 13% poparcia.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.K.

Cejrowski: Poprzez nową Konstytucję RP należy odebrać prawa obywatelskie kolaborującym z okupantem, w tym członkom PZPR

– Uchwalenie ustawy 447 jest wynikiem zaniedbania polskiej dyplomacji. Naród w kraju i za granicą musi zająć się tą sprawą, bo władza dba jedynie o własne interesy – mówi Wojciech Cejrowski.

 

Głównym zagadnieniem poniedziałkowej audycji „Studio Dziki Zachód” był kryzys wolności słowa. Wojciech Cejrowski poruszył ten temat odnosząc się do słów Krzysztofa Śmiszka – partnera lidera partii „Wiosna” Roberta Biedronia. Polityk stwierdził, że jeśli jego ugrupowanie dojdzie do władzy, wprowadzi ono karę więzienia dla homofobów.

„To [wolność słowa – przyp. red.] zaczyna się rozpadać poprzez takie rzeczy, jak tam kochanek kochanka mówi, że zakażemy wypowiadania pewnych myśli. Zakażemy wyznawania pewnej idei, bo religia rzymskokatolicka to jest pewna idea, do której człowiek dobrowolnie wstępuje i może się z niej wypisać w każdej chwili. To jest coś, czego żaden rząd, żadna władza i żaden paragraf nigdy nie powinien regulować”.

Podróżnik podkreśla również rolę wielkich korporacji we wprowadzaniu cenzury informacji. Jego zdaniem receptą na ograniczanie przez nie dostępu do określonych treści jest ich podział na mniejsze spółki.

„W tej chwili tracimy wolność słowa w Ameryce poprzez ogromne korporacje, których nikt nie przewidział (…). Nikt nie przewidział korporacji i monopoli takich jak Facebook, YouTube, Google, które jawiły nam się przyjemnym dodatkiem do życia (…). Nikt nie cenzurował w Ameryce twojej rozmowy telefonicznej, bo istniało wiele kompanii telefonicznych, (…) natomiast nie istnieje drugie Google, nie istnieje drugi Facebook i nie istnieje drugi YouTube”.

Gospodarz „Studio Dziki Zachód” komentuje również protesty amerykańskiej Polonii w sprawie ustawy 447 dotyczącej restytucji mienia żydowskiego. Nie szczędzi także słów krytyki wobec doboru kandydatów do Parlamentu Europejskiego z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej, będącej częścią Koalicji Europejskiej.

„Ja uważam, że konstytucyjnie trzeba by, pisząc nową konstytucję, odebrać prawa obywatelskie hurtowo za współpracę z okupantem”.

Wysłuchaj całej audycji już teraz!

A.K.

Wiceprezes Agencji Rozwoju Przemysłu: Po odsprzedaniu Stoczni Gdańskiej Ukraińcom nie powstał w niej prawie żaden statek

– Po odkupieniu ukraińskich udziałów w Stoczni Gdańskiej Agencja Rozwoju Przemysłu rozpoczęła pracę głównie nad przywróceniem wiarygodności zakładu w oczach kontrahentów – mówi Andrzej Kensbok.

Andrzej Kensbok, wiceprezes Agencji Rozwoju Przemysłu, mówi o mającym miejsce w lipcu 2018 r. odkupieniu przez jego firmę udziałów Związku Przemysłowego Donbasu w Stoczni Gdańskiej i GSG Towers.

Gość Poranka przybliża plany na najbliższą przyszłość zakładu przemysłowego.

„Zarząd czy zarządy kolejne, które pracowały w stoczni, rozpoczęły pracę przede wszystkim nad przywróceniem wiarygodności temu zakładowi w oczach kontrahentów”.

Kensbok zaznacza, że od momentu przejęcia ukraińskich akcji stocznia przed prawie rok niczego nie wyprodukowała. Najważniejszym zadaniem, które stawia sobie Agencja Rozwoju Przemysłu, jest powrót na rynek okrętowy, na którym Związek Przemysłowy Donbasu nie chciał być obecny.

„Stocznia chce działać w trzech obszarach, tzn. powrócić na tradycyjny obszar okrętowy, czyli produkcji statków. To już się dzieje, są zamawiane sekcje, tzw. okrętowe bloki, również mniejsze jednostki zaczynają być wykonywane. Natomiast drugim obszarem jest obszar platform wydobywczych, tzw. platform offshore’owych do wydobycia ropy i gazu, a trzeci bardzo ważny obszar to jest obszar, nazwijmy to, skomplikowanych konstrukcji stalowych, takich jak np. lądowe i morskie wieże wiatrowe”.

Gość Poranka odnosi się również do planowanej współpracy Stoczni Gdańskiej ze Stocznią Szczecińską.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.K.

Warszawska radna: Mało kto rozumie Deklarację LGBT+. Tęczowy pracodawca, szkoła, miasto. O co chodzi?

– Moim zdaniem Deklaracja LGBT+ to po prostu list intencyjny podpisany ze środowiskami osób homoseksualnych i nie ma on na razie żadnego odzwierciedlenia w rzeczywistości – mówi Olga Semeniuk.


Olga Semeniuk, radna miasta stołecznego Warszawy z ramienia Prawa i Sprawiedliwości, mówi o nastawieniu radnych PiS zasiadających w ratuszu stolicy do podpisanej 18 lutego przez prezydenta Warszawy Rafała Trzaskowskiego Deklaracji LGBT+.

„Z samej umowy tak naprawdę i deklaracji Karty LGBT mało wynika, ale jest to niepokojące. Po pierwsze jest tam zawarta informacja o przeprowadzonych badaniach, z których wynika, że osoby homoseksualne są często prześladowane. Ja wielokrotnie pytałam ratusz, zarówno pisemnie, jak i w mediach, na jakiej podstawie oni te wnioski wysnuwają i jakie były narzędzia do badania i weryfikacji tego problemu. Do tej pory nie otrzymałam odpowiedzi”.

Klub radnych Prawa i Sprawiedliwości na najbliższą sesję Rady Warszawy przypadającą na 28 marca chce wprowadzić punkt poświęcony dyskusji nad kontrowersyjnym dokumentem. Powodem podjęcia tej decyzji jest fakt, iż nikt nie jest w stanie stwierdzić, czy zapisy deklaracji są już wprowadzane w życie.

„Moim zdaniem jest to po prostu list intencyjny podpisany ze środowiskami osób homoseksualnych i nie ma on na razie żadnego odzwierciedlenia w rzeczywistości”.

Gość Popołudnia postuluje, by obok latarnika mającego przybliżać uczniom zagadnienia LGBT+ powołano w szkołach harcerza. Miałby on uczyć dzieci postaw obywatelskich i odpowiedzialności. Radni PiS apelują także o utworzenie Domu Skauta będącego odpowiedzią na wspomniany w akcie prawnym hostel dla osób nieheteronormatywnych.

„Warszawa dla wszystkich – to jest hasło wyborcze pana Rafała Trzaskowskiego. Moim marzeniem jest, żeby w końcu nastąpił taki moment i pan prezydent będzie rzeczywiście oczami wszystkich patrzył”.

Wysłuchaj całej audycji już teraz!

A.K.

Bobołowicz: Według nowych sondaży aktor grający prezydenta Ukrainy po wyborach najpewniej zostanie nim w rzeczywistości

Liderem sondaży na Ukrainie pozostaje aktor Wołodymyr Zełeński. Według badań w drugiej turze może on pokonać zarówno obecnego prezydenta Petra Poroszenkę, jak i Julię Tymoszenko.

Paweł Bobołowicz, korespondent Radia Wnet na Ukrainie, komentuje najnowsze sondaże wyborcze dotyczące wyborów prezydenckich na Ukrainie przypadające na 31 marca.

Według badań przeprowadzonych przez Centrum „Monitoring Społeczny” i Ukraiński Instytut Badań Społecznych im. Ołeksandra Jaremenko największym poparciem cieszy się aktor i komik Wołodymyr Zełenski, który w serialu „Sluha Narodu” gra rolę głowy państwa ukraińskiego. Może on liczyć na ponad 29% głosów. Na drugim miejscu uplasowała się była premier Julia Tymoszenko, którą w wyborach poprze najprawdopodobniej 17% głosujących. Na obecnego prezydenta Petro Poroszenko chęć oddania głosu deklaruje 15% respondentów. Prognozuje się, że były minister obrony Anatolij Hrycenko może uzyskać ponad 10% głosów. Wyniki te pokazują, że do drugiej tury wyborów może wejść Zełenski i Tymoszenko. Prezydentem zostałby ten pierwszy. Według ośrodka badań obecna głowa państwa przegrałaby w głosowaniu nawet w sytuacji, gdyby w drugiej turze spotkała się z Tymoszenko.

Chęć wzięcia udziału w wyborach prezydenckich deklaruje ponad 82% respondentów. Według różnych sondaży od 15% do 25% wyborców nie wie jeszcze, na kogo odda swój głos.

„Znaczenie tego czynnika różnie oceniają ukraińscy socjolodzy. Niektórzy sądzą, że ta grupa zadecyduje o tym, kto wygra wybory i może wpłynąć wręcz radykalnie na zmianę ich wyników w stosunku do tych prognoz”.

Korespondent zaznacza, że w tym roku Ukraińcy będą mogli wybierać spośród rekordowej liczby kandydatów – początkowo zarejestrowało się 44 pretendentów do fotela prezydenckiego. Ostatecznie na karcie do głosowania, która w tym roku ma aż 80 cm długości pojawi się 39 nazwisk.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.K.

 

Prof. Legutko: Wybory do PE w maju to spór o Europę. Albo będzie ona wolna i zróżnicowana, albo rządzona przez despotów

– Przez UE grozi nam to, co teoretycy polityki przewidzieli już dawno. Alexis de Tocqueville w XIX w. nazwał to zagrożenie „despotyzmem dobroczynnym i łagodnym” – mówi prof. Ryszard Legutko.


Europoseł prof. Ryszard Legutko opowiada o przedłużającym się Brexitcie. Informuje, że pod koniec bieżącego tygodnia podczas szczytu w Brukseli premier Wielkiej Brytanii Theresa May poprosi o odroczenie tej procedury.

„Przypominam, że pierwotnie miało to się zakończyć do końca tego miesiąca, do końca marca. To nie wyszło, będzie prośba o przedłużenie, zobaczymy, jakie to przedłużenie będzie”.

Gość Poranka zaznacza, że nie należy wykluczać możliwości przeprowadzenia wyborów do Parlamentu Europejskiego w Zjednoczonym Królestwie pod koniec maja. Byłaby to jednak sytuacja w pewnym sensie paradoksalna, ponieważ wybory unijne zostały już usunięte z tamtejszego systemu politycznego.

Pozostając w temacie wyborów do unijnego ciała ustawodawczego profesor mówi o obawach lewicowych polityków trzymających w nim stery władzy od 40 lat. W obliczu coraz mniejszego poparcia dla wspólnej europejskiej polityki w Parlamencie Europejskim rosną bowiem wpływy opcji prawicowych.

„Już widzimy, że ta druga strona jest spanikowana, mocno przerażona, no bo nikt nie lubi tracić władzy. Zwłaszcza takiej władzy, do której się przyzwyczaił”.

Europoseł stwierdza, że wspomnianego wyżej głosowania nie sposób przecenić. Nazywa je „sporem o Europę”, którego rozstrzygnięcie pokaże, czy w Unii Europejskiej dojdzie do pogłębienia tendencji despotycznych największych państw wchodzących w skład organizacji, czy też w wyniku tego starcia kraje członkowskie będą mogły cieszyć się wolnością i różnorodnością.

„Europa znajduje się w bardzo niebezpiecznym stanie ideologicznego i politycznego monopolu (…). Już zmienia się prawo w wielu krajach w sposób niezwykle represywny, coraz mniej można powiedzieć, coraz więcej tematów jest tabu, coraz bardziej ten umysł europejski jest sformatowany. Grozi nam to, co teoretycy polityki już jakiś czas temu przewidzieli. Grozi nam pewien rodzaj despotyzmu, który Alexis de Tocqueville nazwał >>despotyzmem dobroczynnym i łagodnym<<.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.K.

 

Wiceprezes PGNiG: Nic nie wskazuje na to byśmy w 2022 r. przedłużali umowę na gaz z Rosją. Mamy już tańszych dostawców

– Od czterech lat spieramy się z Gazpromem w Trybunale Arbitrażowym w Sztokholmie o dostarczanie gazu po cenach europejskich. Nic nie wskazuje na to, by Rosja chciała ustąpić – mówi wiceprezes PGNiG.

Maciej Woźniak, wiceprezes PGNiG, mówi o dywersyfikacji dostaw importowanego do Polski gazu. Spółka dąży do tego, by większość tego surowca dostarczana była ze Stanów Zjednoczonych. O ile jeszcze trzy lata temu niemal całość gazu importowanego do Polski pochodziła z Rosji, o tyle dwa lata później już 20% dostaw transportowane było statkami z Kataru, Norwegii i USA. Najwięcej tego rodzaju paliwa dostarcza obecnie pierwszy z wymienionych krajów. Współpraca z tym państwem opiera się na na dwóch kontraktach długoterminowych opiewających na dostawę 2,7 mld m³ gazu. Surowiec z Norwegii i ze Stanów Zjednoczonych importowany jest częściowo na podstawie umów średnioterminowych, a po części na podstawie kontraktów dla pojedynczej dostawy.

Gość Poranka opowiada, na jakich zasadach Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo podjęło współpracę z trzema amerykańskimi partnerami. Pod koniec 2018 r. zawarło ono z nimi dwudziestoletnie umowy na dostawy gazu ze Stanów Zjednoczonych. Jeden z nich ma dostarczać surowiec już w tym roku, natomiast pozostali dwaj od 2022 r., kiedy to wygaśnie dwudziestoletni kontrakt zawarty z rosyjskim Gazpromem. Woźniak stwierdza, że wspomniane trzy kontrakty przewyższają obecny import tego paliwa z Rosji.

Wiceprezes PGNiG informuje, że w tym roku jego firma podejmie decyzję co do przedłużenia umowy z rosyjskim dostawcą. Zaznacza jednak, że nic na to nie wskazuje – od ponad czterech lat obie spółki spierają się w Trybunale Arbitrażowym w Sztokholmie o obniżenie cen surowca dla Polski do poziomu oferowanego innym krajom europejskim.

Woźniak porusza również temat polskiego wydobycia gazu ziemnego oraz postępów w budowie Baltic Pipe – duńsko-polskiego rurociągu gazowego.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.K.

Jeśman: Za ustawą 447 lobbował margines środowisk żydowskich w USA, który żyje z wymuszeń mienia. Wspiera go Izrael

– Polonię w USA przerażają zaniechania polskich władz w sprawie ustawy 447. Jej zapisy mogą doprowadzić do przejęcia kontroli nad naszym krajem, a także do odebrania suwerenności – mówi Edward Jeśman.


Edward Jeśman, członek Kongresu Polonii Amerykańskiej, mówi o protestach organizowanych przez jego organizację, które odbędą się 21 marca w sześciu miastach Stanów Zjednoczonych: Nowym Jorku, Chicago, Bostonie, Filadelfii, Los Angeles i Hartfordzie. Manifestanci będą wyrażać podczas nich swoje niezadowolenie wobec zapisów ustawy 447, na mocy której amerykański Departament Stanu zobowiązany jest do składania corocznych raportów dotyczących zaawansowania realizacji roszczeń na rzecz organizacji żydowskich przez Polskę i 45 innych krajów, które sygnowały Deklarację Terezińską.

Gość Poranka informuje, że Polonię w USA przerażają zaniechania, których w sprawie kontrowersyjnego dokumentu dopuszczają się polskie władze. Stwierdza on, że zdają się one nie dostrzegać olbrzymich konsekwencji wynikających z zapisów ustawy.

„Gra jest naprawdę o wszystko, to nie jest kwestia tylko pieniędzy, to też jest kwestia kontroli nad naszym krajem”.

Jeśman przybliża również okoliczności podpisania przez Polskę Deklaracji Terezińskiej. Została ona przyjęta 30 czerwca 2009 r. podczas konferencji praskiej poruszającej m.in. temat restytucji prywatnego i komunalnego mienia żydowskiego przejętego w czasie II wojny światowej i po jej zakończeniu. Członek Kongresu Polonii Amerykańskiej zaznacza, że nie posiada on dowodów na to, by strona polska podpisała tę umowę.

„Sama ustawa odwołuje się też do uczestników tej konferencji, a nie do signatories, czyli osób, które podpisały cokolwiek”.

Gość Poranka zwraca uwagę, że ustawa 447 została przyjęta dzięki lobbingowi marginesu amerykańskich środowisk żydowskich, który żyje z tego rodzaju wymuszeń mienia. Duży swój udział ma w nim Światowa Organizacja Restytucji Mienia, która kilka lat wcześnie wywarła duży wpływ na uzyskanie majątku z roszczeń w Szwajcarii.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.K.

Obolewicz: Od lat jakość litewskich podręczników dla Polaków nie zmienia się. Może warto więc dostarczać je z Polski?

– Na przełomie lat 80. i 90. część Polaków dążyła do wprowadzenia autonomii Wileńszczyzny w ramach ZSRR. Tym samym działali oni wbrew dążeniom niepodległościowym Litwinów – mówi Alina Obolewicz.

Alina Obolewicz, prezes Polskiego Klubu Dyskusyjnego na Litwie, mówi o jakości litewskich podręczników przeznaczonych dla polskiej mniejszości. Stwierdza, że ich poziom pozostaje od lat dość niski, głównie przez liczne błędy tłumaczeniowe. Ugrupowanie postanowiło interweniować w tej sprawie – w zeszłym roku zainicjowało ono dyskusję, w której wzięli udział przedstawiciele społeczności polskiej na Litwie oraz Ministerstwa Oświaty i Nauki. Ponadto Klub wystosował do tego organu rządowego pismo w tej sprawie. Jeśli braki te nie zostaną uzupełnione, ugrupowanie podejmie próbę wprowadzenia polskich podręczników dostosowanych do warunków lokalnych.

Obolewicz zaznacza, że niektóre wydarzenia w relacjach Polski i Litwy, takie jak zajęcie przez Polaków Wilna w 1919 r., są różnie przedstawiane w podręcznikach polskich i litewskich. Gość Poranka podkreśla, że w tych ostatnich historia Rzeczypospolitej Obojga Narodów przedstawiana jest w pozytywnym świetle. Pisze się w nich o tym, że w składzie imperium Litwa pozostawała równorzędnym partnerem Polski.

Prezes Polskiego Klubu Dyskusyjnego przybliża również tematykę organizowanej 15 marca przez ugrupowanie dyskusji pt. „Polacy na Litwie – zakładnicy historii”. Będzie ona dotyczyć roli Polaków w dążeniach do uzyskania przez Litwę niepodległości na przełomie lat 80. i 90. W tym czasie część Polaków podjęła działania w celu utworzenia autonomii Wileńszczyzny w ramach Związku Radzieckiego, przez co Litwini do dziś nie do końca ufają Polakom.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.K.