Michał Banaś mówi o książce „Kiedy Harry stał się Sally” autorstwa Ryana Andersona, poświęconą zagadnieniu transpłciowości. Pozycja została zablokowana przez platformę sprzedaży internetowej Amazon. Jej autor został „zcancellowany” jako „transfob”.
Dyrektor wydawnictwa WEI zapewnia, że książka Andersona jest oparta na rzetelnych badaniach naukowych. Podkreśla, że Anderson podchodzi z empatią do ludzi zmagających się z dysforią płciową i reakcja społeczeństwa. Zauważa, że w nauce mówi się nie o zmianie, lecz o korekcie płci, czyli dostosowaniu ciała do odczuć. Anderson nie odrzuca korekty płci, jednak uważa ją za ostateczne, radykalne rozwiązanie. Zanim ktoś się na nią zdecyduje powinien rozważyć wszystkie inne, mniej inwazyjne opcje. Autor zauważa, że badania nad samopoczuciem ludzi po tranzycji obejmują krótki okres. Tymczasem po tranzycji problem wcale nie ustępuje.
Problem tendencji samobójczych w środowisku transseksualnym nie ustępuje. 41 proc. osób z dysforią płciową będzie próbowało popełnić samobójstwo.
Tymczasem tranaktywiści wywierają naciski na placówki badawcze, aby te dostosowały się do ich założeń. Banaś zauważył, że
Pewne naciski środowiskowe pojawiają się także w Polsce.
Instytucje, de facto zajmujące się kwestiami politycznymi mieszają się w sprawy medyczne. Banaś informuje, że Ryan Anderson jest z wykształcenia politologiem. Jego książka miała być platformą dla publicystów i ludzi, którzy przeszli tranzycję, a następnie detranzycję.
Nie ma dowodów na biologiczne podstawy dysforii płci.
Autor wskazuje na problemy z dzieciństwa: złe relacje z rodzicami, molestowanie seksualne, czy negatywne doświadczenia związane z przeżywaniem własnej płci, jak np. seksizm. Zauważa, że przypadku większości dzieci, których dotyka problem dysforii płciowej, jeśli nie są one utwierdzane w swojej nowej płci, to z czasem same wracają do pierwotnej tożsamości.
Zapraszamy do wysłuchania całej rozmowy!
A.W.K./A.P.
