Witold Conti reklama marki Orpheon fot. staremelodie.pl
Historia Witolda Contiego, jednego z najbarwniejszych artystów dwudziestolecia, którego życie i karierę przerwała wojna. Marek Teler mówi: „To śmierć zaledwie 36-letniego mężczyzny u progu kariery,”
Witold Conti – aktor, śpiewak i malarz – przez lata pozostawał postacią zapomnianą, mimo że był jedną z gwiazd przedwojennego kina i estrady. Opowiada o nim Marek Teler, autor biografii artysty.
„Chciałem przede wszystkim zobaczyć człowieka, nie tylko skandalistę. Opisać całą jego historię i dorobek, bo to był aktor, który miał liczne role na koncie” – zaznacza.
Przypomniane zostały początki kariery Contiego i jego udział w pierwszej polskiej komedii muzycznej Każdemu wolno kochać (1933). Gość mówi o jego zagranicznych przyjaźniach i relacjach:
„Wiadomo, że przyjaźnił się z Polą Negri, a przez wiele lat związany był z Karolem Szymanowskim”. Nie zabrakło także wątku małżeństwa artysty z Zofią Margulesówną, które miało charakter bardziej towarzyski niż uczuciowy.
W rozmowie wybrzmiewa także dramatyczny finał życia artysty:
„To śmierć zaledwie 36-letniego mężczyzny, u progu kariery, którego rosnące drzewo zostało nagle ścięte” – podkreśla autor. „Conti padł ofiarą okrutnych czasów wojny. Jego życie pokazuje, jak bardzo historia potrafi przerwać najpiękniej rozwijającą się karierę”.
To audycja o człowieku, który łączył sztukę, charyzmę i skomplikowaną tożsamość, a którego historia po latach wraca, by przypomnieć o bogactwie polskiej kultury międzywojennej.
Marek Teler fot. Redakcja Wnet
Zachęcamy także do wysłuchania poprzedniej audycji!
Reżyser filmów dokumentalnych Grzegorz Brzozowicz opowiada o kulisach przyznawania dotacji na produkcję filmów dokumentalnych przez PISF. Sama procedura budzi według niego wiele wątpliwości
Grzegorz Brzozowicz reżyser filmów dokumentalnych, który aktualnie pracuje nad swoim nowym filmem poświęconym Lechowi Janerce, jednej z ikon polskiej muzyki. Reżyser dzieli się swoimi doświadczeniami związanymi z ubieganiem się o dotację z Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. Opisuje skomplikowany i pracochłonny proces, w jakim toczy się weryfikacja projektów filmowych, który budzi wiele wątpliwości.
To są sumy niebagatelne [dotacje o które ubiegają się wnioskujący]. A mianowicie wśród tychfilmów rozrzut był od 180 tysięcy dotacja do 900 tysięcy, ale od razu powiem, że większość filmów, bo tylko dwa dostały niższe kwoty, to jest kwota między 600, a 900 tysięcy. Ubiegano się o sumy naprawdę, powiem szczerze, że mnie to zaskoczyło, jak drogo wyceniają takie produkcje twórcy, a w zasadzie producenci, bo na przykład film „Szczelina w murze” – dokument, wnioskował o milion siedemset siedemdziesiąt sześć tysięcy.
W wyniku ocen komisji, film o Lechu Janerce nie uzyskał dotacji, czego przyczynę reżyser upatruje w nieprzejrzystości i niesprawiedliwości systemu przydzielania dotacji:
Wydaje mi się, że problem nie jest w tym, że ja zostałem skrzywcony. Dla mnie oczywiście to jest najważniejszy problem, tylko cała ta zasada tego konkursu jest moim zdaniem źle postawiona. To znaczy odbywa się ewidentny lobbying producencki, bo trudno inaczej z mojej perspektywy. Oczywiście ja nikogo nie oskarżam, ale pokażując same fakty, bo gdyby każdemu z tych filmów odjęto, z tych co dostały po 600 i 900 tysięcy, 50 tysięcy, to również by starczyło na mój film. Ale nie o to chodziło, zdaje się. Poza tym pani, której twórczość Janerki ominęła, przeforsowała 4 na 9 filmów ze swojej komisji.
Student UW Maks Wieczorski, który otrzymał akredytację na zbliżający się Festiwal Filmowy w Cannes opowiada o trzech głównych festiwalach Europy
Gościem Joanny Rawik był zaprzyjaźniony student kulturoznawstwa UW Maks Wieczorski, który właśnie otrzymał akredytację prasowa na Festiwal Filmowy w Cannes! Rozmowa o trzech głównych festiwalach filmowych Europy – Wenecja, Cannes, Berlin oraz akademii filmowej USA, którą rządzą Oscarami. Rozmowa o artystach śpiewających jak Louis Armstrong, Luciano Pavarotti, jak również okoliczności wydarzeń artystycznych.
Miał być czwarty wielki malarz z rodu Kossaków, a urodziła się dziewczynka Simona. Kim była Simona Kossak? Zapraszamy w podróż w głąb magicznej Puszczy Białowieskiej
Zachęcamy także do wysłuchania poprzedniej audycji!
O historii Jastarni, ośrodku rekolekcyjnym i kultowym kinie Żeglarz
Na końcu Jastarni od 1992r. istnieje Ośrodek Duszpastersko-Rekolekcyjny im. JP II oraz Fundacja „Dobrze, że jesteś”. Fundacja zaczerpnęła swoją nazwę od niezapomnianych słów o. Edwarda Konkola – Zakonnika Werbisty, który przyjechał z Jastarni do Białegostoku w 1986 roku by służyć innym. Jaki jest cel ośrodka i jak wygląda sezonowy program rekolekcji i spotkań?
Dyrektor artystyczny festiwalu Freedom Film Festival – Łukasz Adamski opowiada o planie wydarzeń w ramach festiwalu, który odbędzie się w Radomiu od 7 do 13 lipca
Freedom Film Festival to festiwal prezentujący filmy z konkursów polskiego i międzynarodowego, wybierane ze względu na tematykę wolności, szczególnie promujący twórców niezależnych. Dyrektor artystyczny Łukasz Adamski podkreśla znaczenie różnorodności tematycznej, a konkurs polski dominują produkcje ze Szkoły Filmowej z Łodzi. Festiwal oferuje liczne atrakcje, w tym pokazy specjalne i warsztaty dla młodych twórców. Podczas festiwalu organizowane są pokazy pod chmurką, a jury festiwalowe złożone jest z cenionych osób z branży filmowej. Festiwalowe wydarzenia integrują miłośników kina z różnych krajów, a organizatorzy starają się inspirować do artystycznego rozwoju i refleksji nad wolnością.
Rozmowa z reżyserami: Bartłomiejem Żmudą i Jackiem Raginisem, benefis Stanisława Janickiego, wizyta na wystawie Danuty Rago. Do tego podróż do XVIII wiecznego Gdańska i przystanek w Krakowie
Gośćmi Magdaleny Uchaniuk byli:
Bartłomiej Żmuda – reżyser filmu dokumentalnego „Bóg i wojownicy lunaparków”, który od 27 października możemy oglądać w kinach
Jacek Raginis – Królikiewicz, który opowiadał o swoim kinowym debiucie fabularnym „Czas na pogodę”
prof. Andrzej Szadejko – dyrygent, kompozytor, który zapraszał na światową premierę dzieła Johanna Pucklitza „Oratorio Secondo” więcej – https://pucklitz.pl
ks. prof. Antoni Świerczek, który wspominał swoją przyjaciółkę śp. dr Wandę Półtawską
dr Weronika Kobylińska z Fundacji Archeologii Fotografii, która opowiadała o wystawie „Fabryka złudzeń. Fotografie Danuty Rago”
dr Iza Połońska – wokalistka, kompozytorka dzięki której poznaliśmy bliżej Stanisława Janickiego i jego legendarny program „W starym kinie”. Zapraszała na koncert z okazji jego benefisu – więcej o koncercie
„To jest Profesor Rafał Wilczur!” to jedna z kultowych scen, którą Jerzy Hoffmana przywołuje wspominając „Znachora” z 1982 roku. Ale kim był autor powieści? Jakie były losy twórcy postaci Znachora?
Najpoczytniejszy pisarz 20-lecia międzywojennego. Tak o Tadeuszu Dołędze-Mostowiczu mówi się do dziś. Spod jego pióra wyszły takie powieści jak „Kariera Nikodema Dyzmy”, „Znachor”, „Pamiętnik pani Hanki” i wiele innych. Jeszcze przed wojną pisał scenariusze, a wiele z jego powieści znalazło się na ekranach kin. Wojna przerwała jego życiorys jak wielu innym, ale do dziś twórcy powracają do jego dzieł. Świetnym przykładem jest kultowy już film „Znachor” w reżyserii Jerzego Hoffmana, z którym mieliśmy przyjemność porozmawiać. Pod koniec września na platformie Netflix ma się pojawić nowa wersja filmowa „Znachora”. W audycji tej przypominamy sylwetkę pisarza, ale i jego dzieła w szczególności film z 1982 roku. Tematem audycji była również rekonstrukcja i digitalizacja filmów, w tym powojennego „Znachora”, o czym opowiedział Zastępca Kierownika Działu Digitalizacji i Restauracji Zbiorów Grzegorz Krynicki.
