Tożsamość Środkowoamerykańska / Identidad Centroamericana

źródło: chatgpt; praca własna

W dzisiejzym wydaniu República Latina przyjrzymy się tożsamości środkowoamerykańskiej: czy istnieje i jak wygląda pomimo wielu regionalnych różnic

Środkowa Ameryka to region, w którym historia, polityka i filozofia życia przenikają się od stuleci, tworząc tożsamość wielogłosową, a zarazem wspólną. Dziedzictwo dawnych cywilizacji, kolonialne piętno Hiszpanii, a potem XIX-wieczne marzenia o niepodległości i federalnej jedności — to wszystko ukształtowało kraje, które choć bliskie sobie geograficznie i kulturowo, wybrały różne drogi rozwoju.

W XIX wieku, po rozpadzie Federacji Środkowoamerykańskiej, poszczególne republiki — od Gwatemali po Kostarykę — zaczęły budować własne wizje państwowości, często w napięciu między konserwatyzmem a liberalizmem. A jednak, pomimo odmiennych doświadczeń politycznych i gospodarczych, region łączy wspólna wrażliwość: filozofia zakorzeniona w kosmowizji rdzennych ludów, która uczy cyklicznego pojmowania czasu, harmonii z przyrodą i nadrzędnej roli wspólnoty nad jednostką.

Podobieństwa są widoczne w języku, religii czy zwyczajach, różnice zaś w sile instytucji, modelach gospodarczych czy intensywności wpływów zewnętrznych. Te napięcia sprawiają, że idea integracji środkowoamerykańskiej — od XIX-wiecznych federacyjnych marzeń po współczesny Sistema de la Integración Centroamericana — wciąż powraca niczym echo niespełnionej obietnicy wspólnej przyszłości.

W dzisiejszym wydaniu República Latina razem z naszym gościem Oscarem Barboza Lizano zastanowimy się, co oznacza bycie Środkowoamerykaninem dziś.  Jak historia i miejscowa filozofia współtworzą tożsamość regionu, w czym kraje są sobie bliskie, a w czym różne — i czy możliwa jest prawdziwa jedność między oceanami.

Zapraszamy już dziś na godzinę 19H00! Będziemy rozmawiać po polsku i hiszpańsku!

Y la versión en español:

América Central es una región en la que la historia, la política y la filosofía de vida se han entremezclado durante siglos, creando una identidad plural y, al mismo tiempo, común. La herencia de antiguas civilizaciones, la huella colonial de España y, más tarde, los sueños de independencia y unidad federal del siglo XIX: todo ello ha dado forma a países que, aunque cercanos geográfica y culturalmente, han elegido diferentes caminos de desarrollo.

En el siglo XIX, tras la desintegración de la Federación Centroamericana, las distintas repúblicas, desde Guatemala hasta Costa Rica, comenzaron a construir sus propias visiones de la soberanía, a menudo en tensión entre el conservadurismo y el liberalismo. Sin embargo, a pesar de las diferentes experiencias políticas y económicas, la región comparte una sensibilidad común: una filosofía arraigada en la cosmovisión de los pueblos indígenas, que enseña una concepción cíclica del tiempo, la armonía con la naturaleza y el papel primordial de la comunidad sobre el individuo.

Las similitudes son evidentes en el idioma, la religión o las costumbres, mientras que las diferencias se observan en la fortaleza de las instituciones, los modelos económicos o la intensidad de las influencias externas. Estas tensiones hacen que la idea de la integración centroamericana —desde los sueños federalistas del siglo XIX hasta el actual Sistema de la Integración Centroamericana— siga resonando como el eco de una promesa incumplida de un futuro común.

Hoy en República Latina, junto con nuestro invitado Oscar Barboza Lizano, reflexionaremos sobre lo que significa ser centroamericano hoy en día. Cómo la historia y la filosofía local contribuyen a la identidad de la región, en qué se parecen y en qué se diferencian los países, y si es posible una verdadera unidad entre los océanos.

Les invitamos para escucharnos hoy a las 7PM UTC+2! Vamos a hablar en polaco y en español!

Porozmawiajmy o kawie (latynoskiej) / Hablemos de café (latino)

AI Adobe Firefly

W dzisiejszym wydaniu República Latina porozmawiamy o kawie. W wydaniu latynoamerykańskim oczywiście.

Kawa towarzyszy nam niemalże każdego dnia. Dobrze przyrządzona kawa cieszy smakiem i dodaje energii. I choć ojczyzną kawy jest wschodnia Afryka, to jednak to Ameryka Łacińska nieodmiennie kojarzy się z tym napojem.

I nie ma w tym niczego dziwnego. To z Ameryki Łacińskiej pochodzi ponad 60% światowej produkcji kawy. Główna zasługa w tym Brazylii: największego producenta kawy na świecie. Miejsce w pierwszej trójce światowych producentów kawy zajmuje też Kolumbia. Jednak mówiąc o produkcji kawy należy wspomnieć też o środkowoamerykańskich: Hondurasie, Gwatemali, Nikaragui, Kostaryce, czy Salwadorze. Również Meksyk staje się coraz poważniejszym graczem w świecie producentów kawy. Nie można zapominać również o takich południowoamerykańskich producentach kawy, jak: Peru, Wenezuela, czy Ekwador.

Z czego słynie kawa z każdego z tych krajów? Która z kaw pochodzących z Ameryki Łacińskiej cieszy się najlepszą opinią? I gdzie w Ameryce Łacińskiej można napić się najlepszej kawy? O tym opowie nasz dzisiejszy gość, Mario Pérez. Opowiemy o tradycji i zwyczaju picia kawy zarówno w jego rodzinnym Meksyku, jak i innych krajach regionu. Porozmawiamy także o praktycznych aspektach picia kawy. Jak dobrać odpowiednią smakowo kawę? Którą kawę warto wybrać na poranny zastrzyk energii, a którą na popołudniowy odpoczynek? Czy do kawy pasują jedynie słodycze? Wreszcie nasz gość odpowie na pytanie, dlaczego warto odwiedzić prowadzoną przez niego kawiarnię Goodly Specialty Coffee na warszawskich Kabatach?

Zapraszamy już dziś na godz. 19H00! Będziemy rozmawiać po polsku i hiszpańsku!

I wersja po hiszpańsku:

El café forma parte de nuestra vida cotidiana. Una buena taza de café sabe bien y nos da energía. Aunque el café es originario de África Oriental, América Latina está muy asociada a esta bebida.

Y no es de extrañar que América Latina sea el centro de la producción de café, ya que representa más del 60 % de la producción mundial. Brasil es el mayor productor de café del mundo. Colombia también se encuentra entre los tres principales productores de café del mundo. Sin embargo, cuando hablamos de producción de café, también debemos mencionar a los países centroamericanos: Honduras, Guatemala, Nicaragua, Costa Rica y El Salvador. México también se está convirtiendo en un actor cada vez más importante en el mundo de la producción de café. Tampoco debemos olvidar a los productores de café sudamericanos como Perú, Venezuela y Ecuador.

Por qué es famoso el café de cada uno de estos países? Qué café de América Latina tiene mejor reputación? Y en qué lugar de América Latina se puede tomar el mejor café? Nuestro invitado de hoy, Mario Pérez, nos lo contará todo. Hablaremos de la tradición y la costumbre de tomar café tanto en su México natal como en otros países de la región. También hablaremos de los aspectos prácticos de tomar café. Cómo elegir el café adecuado a su gusto? Qué café es mejor para un impulso de energía por la mañana y cuál para un descanso por la tarde?  ¿El café solo va con los dulces? Por último, nuestro invitado responderá a la pregunta de por qué merece la pena visitar su cafetería, Goodly Specialty Coffee, en el barrio de Kabaty de Varsovia.

Les invitamos para escucharnos hoy a las 7PM UTC+1! Vamos a hablar en polaco y en español!

Ameryka Środkowa: podobieństwa i różnice / Centroamérica: similtudes y diferencias

Centroamérica, AI Adobe Firefly, praca własna

W dzisiejszym wydaniu República Latina przeniesiemy się do Ameryki Środkowej by poznać co łączy, a co dzieli poszczególne kraje regionu.

Ameryka Środkowa należy do najmniej znanych regionów Ameryki Łacińskiej. Zazwyczaj uogólnia się mówiąc o całym regionie jako całości, bez podziału na poszczególne kraje. Czy jednak słusznie? Z jednej strony tak: mieszkańcy prawie wszystkich krajów posługują się językiem hiszpańskim jako urzędowym. Niemalże wszystkie kraje należały również do XIX-wiecznego superpaństwa, jakim były Zjednoczone Prowincje Ameryki Środkowej. Podobieństwa znajdziemy również w przyrodzie, pochodzeniu etnicznym mieszkańców, kulturze czy gastronomii. Z drugiej strony mieszkańcy Gwatemali, Belize, Salwadoru, Hondurasu, Nikaragui, Kostaryki i Panamy mogliby mieć uzasadnione pretensje za wrzucanie ich „do jednego worka”.

Czy jednak więcej łączy czy dzieli mieszkańców Ameryki Środkowej? Na to pytanie postaramy się odpowiedzieć w dzisiejszym wydaniu República Latina. Nasi goście: pochodzący z Gwatemali Ángel  Burgos, pochodzący z Salwadoru Alfredo Celso, pochodząca z Hondurasu Solange Guillén, pochodzący z Nikaragui Enrique Hernández oraz pochodzący z Kostaryki Anthony Blanco opowiedzą o Ameryce Środkowej i swoich ojczyznach. Zastanowimy się, co wspólnego mają ze sobą poszczególne kraje Ameryki Środkowej, a co je dzieli. Zarazem też, czy więcej jest podobieństw, czy też, czy przeważają różnice? Co specyficznego mają poszczególne państwa regionu, czego nie mają ich środkowoamerykańscy bracia? Czy istnieje coś, czego zazdroszczą innym krajom regionu i chcieliby mieć to u siebie? A jeśli tak, to co to jest? Wreszcie zapytamy się naszych gości o to, jak obchodzony jest w ich krajach jeden z najważniejszych dni w kalendarzu, czyli Święto Niepodległości przypadające 15 września.

To wszystko już dziś o godz. 18H00! Po polsku i hiszpańsku!

Y la versión en español:

Centroamérica es una de las regiones menos conocidas de América Latina. Es habitual generalizar cuando se habla de la región en su conjunto, sin dividirla en países individuales. Pero, si es eso correcto? Por un lado, sí: los habitantes de casi todos los países hablan español como lengua oficial. Además, casi todos los países formaron parte del „superestado” del siglo XIX que fueron las Provincias Unidas del Centro de América. También se pueden encontrar similitudes en el ambiente, el origen étnico de los habitantes, la cultura o la gastronomía. Por otra parte, los habitantes de Guatemala, Belice, El Salvador, Honduras, Nicaragua, Costa Rica y Panamá podrían resentirse con razón de que se les meta en „el mismo saco”.

Sin embargo, es más lo que une o lo que divide a los pueblos de Centroamérica? Intentaremos responder a esta pregunta en la edición de hoy de República Latina. Nuestros invitados Ángel Burgos, de Guatemala, Alfredo Celso, de El Salvador, Solange Guillén, de Honduras, Enrique Hernández, de Nicaragua, y Anthony Blanco, de Costa Rica, hablarán de Centroamérica y de sus patrias. Nos pensamos qué tienen en común y qué separa a los distintos países centroamericanos. Al mismo tiempo,  si hay más similitudes o predominan las diferencias? Qué especifico tienen los distintos países de la región que no tengan sus hermanos centroamericanos? Hay algo que envidien de otros países de la región y que les gustaría tener en sus países de orígen? Y si es así, qué es? Por último, preguntaremos a nuestros invitados cómo se celebra en sus países uno de los días más importantes del calendario, el Día de la Independencia, que cae el 15 de septiembre.

¡Todo esto hoy a las 6PM UTC+2! Vamos a hablar en polaco y español!

 

Olanchito: obywatelskie miasto Hondurasu / la ciudad cívica de Honduras

Olanchito; Kristin Klein; flickr.com; CC BY 2.0

W dzisiejszym wydaniu Republica Latina przeniesiemy się do miasteczka Olanchito w departamencie Yoro w północnym Hondurasie, miejscu narodzin wielu wybitnych osób związanych z kulturą kraju.

Środkowoamerykański Honduras wciąż pozostaje miejscem słabo odkrytym turystycznie. Wiele departamentów w zasadzie wciąż pozostaje białą plamą na turystycznej mapie regionu. Jednym z nich jest departament Yoro w północnym Hondurasie.

W dzisiejszym wydaniu República Latina przeniesiemy się do miasteczka Olanchito położonego w departamencie Yoro. Miejsca uważanego za miasto obywatelskie Hondurasu. Zarazem miejsca będącego kolebką wielu hondureńskich znakomitości ze świata kultury. Naszym przewodnikiem będzie pochodzący z Olanchito Rafa Martínez, z którym porozmawiamy o mieszkańcach miasteczka i całego departamentu. Dowiemy się, czym różnią Yoreños od pozostałych Hondureńczyków. Co miasteczko „zawdzięcza” amerykańskiemu koncernowi Standard Fruit Company. Co warto zobaczyć i gdzie się wybrać w departamencie Yoro. Porozmawiamy również o daniach miejscowej kuchni, kulturze i zwyczajach.

To wszystko już dziś o godz. 22H00! Po polsku i hiszpańsku!

Y resumen en castellano:

Honduras en Centroamérica sigue siendo un destino poco explorado por el turismo. De hecho, muchos departamentos siguen siendo una mancha blanca en el mapa turístico de la región. Uno de ellos es el departamento de Yoro, en el norte de Honduras.

Esta noche en República Latina, vamos a viajar a la ciudad de Olanchito, situada en el departamento de Yoro. Un lugar considerado como la ciudad cívica de Honduras. También como la cuna de muchas personalidades de la cultura hondureña. Nuestro guía será Rafa Martínez, oriundo de Olanchito, con quien conversaremos sobre los habitantes del pueblo y de todo el departamento. Aprenderemos en qué se diferencian los yoreños de los demás hondureños. Lo que el municipio le „debe” a la American Standard Fruit Company. Qué ver y dónde ir en el departamento de Yoro. También hablaremos de la gastronomía, la cultura y las costumbres locales.

Les invitamos para escucharnos hoy a las 10PM UTC+2! Vamos a hablar en polaco y español!

Wielki Tydzień w Hondurasie – Republica Latina – 02.04.2023

Procesja Wielkopiątkowa w Comayagua (HN); John Asselin; flickr.com; CC BY-SA 2.0

W tym wydaniu República Latina przenosimy się do Hondurasu, aby dowiedzieć się o obchodach Wielkiego Tygodnia w tym środkowoamerykańskim państwie.

Przewodnikiem po wielkanocnych tradycjach Hondurasu jest pochodzący z tego kraju Allan Zelaya, z którym rozmawiamy o obchodach jednego z najważniejszych świąt chrześcijańskich.  Zarówno w aspekcie religijnym, jak i świeckim, związanym z obchodami Wielkiego Tygodnia i Wielkiejnocy w miastach i na prowincji. Wspólnie z naszym gościem rozmawiamy także, jak do tych obchodów podchodzą ewangeliccy mieszkańcy Hondurasu, którzy stanowią około połowy wierzących mieszkańców tego kraju.

Zapraszamy do wysłuchania audycji!

Nuestro guía de las tradiciones pascuales hondureñas es el hondureño Allan Zelaya, con quien conversamos sobre la celebración de una de las fiestas cristianas más importantes. Tocamos tanto los aspectos religiosos como seculares asociados a la celebración de la Semana Santa y Pascua en ciudades y provincias. Junto con nuestro invitado, también hablamos cómo abordan estas celebraciones los hondureños evangélicos, que constituyen aproximadamente la mitad de la población creyente del país.

Les invitamos para escuchar la emisión!

Wielki Tydzień w Hondurasie / Semana Santa en Honduras

Procesja Wielkopiątkowa w Comayagua (HN); John Asselin; flickr.com; CC BY-SA 2.0

W dzisiejszej audycji przeniesiemy się do Hondurasu, aby dowiedzieć się o obchodach Wielkiego Tygodnia w tym środkowoamerykańskim państwie.

Kultura i tradycje krajów Ameryki Środkowej są raczej słabo znane. W dzisiejszym wydaniu República Latina postaramy się to nieco zmienić. Pretekstem będą obchody Wielkiego Tygodnia i Wielkiejnocy w Hondurasie.

Przewodnikiem po wielkanocnych tradycjach Hondurasu będzie pochodzący z tego kraju Allan Zelaya, z którym porozmawiamy o obchodach jednego z najważniejszych świąt chrześcijańskich. Dotkniemy zarówno aspektu religijnego, jak i świeckiego, związanego z obchodami Wielkiego Tygodnia i Wielkiejnocy w miastach i na prowincji. Wspólnie z naszym gościem zastanowimy się także, jak do tych obchodów podchodzą ewangeliccy mieszkańcy Hondurasu, którzy stanowią około połowy wierzących mieszkańców tego kraju.

Zapraszamy już dziś na godz. 22H00! Będziemy rozmawiać po polsku i hiszpańsku!

Y el resumen en castellano:

La cultura y las tradiciones de los países centroamericanos son bastante poco conocidas. En la edición de hoy de República Latina intentaremos cambiar un poco esa situación. El pretexto será la celebración de la Semana Santa y Pascua en Honduras.

Nuestro guía de las tradiciones pascuales hondureñas será el hondureño Allan Zelaya, con quien conversaremos sobre la celebración de una de las fiestas cristianas más importantes. Tocaremos tanto los aspectos religiosos como seculares asociados a la celebración de la Semana Santa y Pascua en ciudades y provincias. Junto con nuestro invitado, también consideraremos cómo abordan estas celebraciones los hondureños evangélicos, que constituyen aproximadamente la mitad de la población creyente del país.

Les invitamos para escucharnos hoy a las 10PM UTC+2! Vamos a hablar en polaco y en español.

Wyprawa po hondureńskim interiorze / Un paseo por las tierras interiores de Honduras

Yuscarán, Iglesia San José

W dzisiejszym wydaniu wybierzemy się na wyprawę po hondureńskiej prowincji: z dala od wielkich miast, gdzie poznamy lokalne zwyczaje i tradycje.

(po polsku na górze, castellano x abajo)

Środkowoamerykański Honduras nie należy do najbardziej znanych celów masowej turystyki. Zazwyczaj kraj nie pojawia się w katalogach biur podróży, z małym wyjątkiem strefy archeologicznej w Copán. Nie oznacza to jednak, że w Hondurasie nie znajdziemy niczego interesującego. Wręcz przeciwnie: siłą kraju są właśnie mniejsze miasta, miasteczka i wioski. Położone zarówno na wybrzeżach obydwu oceanów, jak i w hondureńskim interiorze miejsca znane są z wielu tradycji i zwyczajów.

W dzisiejszym wydaniu República Latina wybierzemy się na wirtualną wyprawę po hondureńskim interiorze. Odwiedzimy miasteczka, wioski i tereny przyrodnicze tego pieknego kraju. Naszym przewodnikiem będzie nasz dzisiejszy gość: pochodząca z Hondurasu Paola Morales. Razem z naszym gościem poznamy tradycje i zwyczaje ludności zamieszkałej na hondureńskiej prowincji. Porozmawiamy sobie o życiu w hondureńskim interiorze, kuchni, tradycjach, świętach i obyczajach. Dowiemy się również, czy i ewentualnie jak Honduras promuje turystykę na tych obszarach. Czy istnieją (podobnie jak w sąsiednim Salwadorze) specjalne trasy turystyczne, dzięki którym można poznać bogactwo historyczne, kulturowe i przyrodnicze kraju.

To wszystko już dziś o godz. 22H00! Tym razem w języku polskim i hiszpańskim!

Resumen en español:

Hoy en República Latina vamos a tocar el tema de Honduras. Vamos a salir de las ciudades grandes y pasar por el interior de los pueblos hondureños. Vamos a conocer las tradiciones y costumbres de la gente que vive por allá. Nuestra invitada, la Hondureña – Paola Morales – va a guiarnos por el mundo de las pequeñas ciudades y pueblos de Honduras. Junto con nuestra invitada vamos a charlar sobre la vida de la gente de la provincia hondureña: sus platos y bebidas, tradiciones, fiestas i costumbres. También tocarémos el tema de la promoción del turismo por los pueblos hondureños por el gobierno del país. Si hay (como en el país vecino ’ El Salvador) unas rutas especiales del turismo, gracias a las uno puede conocer la riqueza de la historia, cultura y naturaleza del país.

Les invitamos a escuacharnos hoy a las 10PM UTC+2! Vamos a hablar polaco y español!

Grzechy i grzeszki „Wielkiego Brata” Ameryki Łacińskiej

Stany Zjednoczone Ameryki są uważane za Wielkiego Brata Ameryki Łacińskiej. Jak wyglądały te relacje na przestrzeni dziejów i dlaczego Latynosi nienawidzą i kochają swojego Wielkiego Brata z północy?

Stany Zjednoczone Ameryki: „Wielki Brat” Ameryki Łacińskiej, wywołujący u Latynosów skrajne emocje. jedni go szczerzez nienawidzą, inni kochają, jeszcze inni uważają za zło konieczne, zaś inni z kolei za lek na problemy ekonomiczne.

Z pewnością każda z tych opinii ma swoje uzasadnienie. Strategia Stanów Zjednoczonych wobec swojego latynoskiego sąsiada z południa była prosta. Już w XIX wieku takie narodziły się doktryny polityczne, zakładające hegemonię Wielkiego Brata w obydwu Amerykach. Za teorią szły działania. W połowie XIX wieku Stany Zjednoczone wzbogaciły się terytorialnie kosztem swojego meksykańskiego sąsiada. Kolejne dekady to z kolei coraz większe wpływy polityczne, ekonomiczne i wojskowe USA w Ameryce Łacińskiej. Ich kulminacją było powstanie tzw. „republik bananowych” oraz liczne zamachy wojskowe w celu obalenia demokratycznie wybranych rządów, które nie chciały realizować polityki północnoamerykańskiego mentora.

Mimo to na przestrzeni dekad doszło do zmian: zarówno politycznych, jak i społecznych i ekonomicznych. I to zarówno w Ameryce Łacińskiej, jak i samych Stanach Zjednoczonych. Te ostatnie stały się tyglem etnicznym, w którym Latynosi odgrywają coraz większą rolę. Z kolei za największych antyamerykanistów uważani są szefowie niedemokratycznych reżimów populistyczno-lewicowych tzw. „postępowców”.

W najbliższym wydaniu República Latina opowiemy o tym, jak przez ostatnie dwa stulecia Stany Zjednoczone budowały swoje zaplecze w Ameryce Łacińskiej. Opowiemy o wpływach CIA i walce z rzekomym komunizmem oraz o Szkole Ameryk, w której uczono torturowania politycznych wrogów. Także o budowie neoliberalnego państwa w czasie dyktatury Augusto Pinocheta. O powstaniu Panamy, budowie Kanału Panamskiego i podboju hiszpańskojęzycznych Karaibów. Spróbujemy również sprawdzić, czy oskarżenia o „amerykański imperiaizm” są prawdziwe.

To wszystko już dziś o godz. 22H00!

Dąbrowski: W Ameryce Łacińskiej widać bardzo mocno wzrastające wpływy Rosji i Chin. Wenezuela współpracuje z Iranem

Prowadzący audycji „Republica Latina” o rosyjskiej broni i chińskich inwestycjach w Ameryce Łacińskiej, umacnianiu się pozycji Nicolasa Maduro i jego współpracy z Teheranem.

Zbigniew Dąbrowski przedstawia raport Centrum Wolnego i Bezpiecznego Społeczeństwa według którego

W 2022 roku w regionie pojawi się nowa socjalistyczna i autorytarna fala, która popchnie Amerykę Łacińską do punktu krytycznego.

Wzrastają wpływy w Rosji i Chin w regionie. Rosjanie sprzedają swoją broń Kubie, Nikaragui i Wenezueli. Chcą rozszerzać swoje rynki wpływów. Trwają spotkania z przedstawicielami Argentyny i Urugwaju ze stroną rosyjską ws. współpracy wojskowej. Tą ostatnią podejmie prawdopodobnie Peru.

W przypadku Chin mówimy o dominacji gospodarczej.

Państwo Środka mocno stoi na rynku Ameryki Łacińskiej. Wybór Gabriela Borica na prezydenta Chile może się przysłużyć współpracy tego kraju z Chinami.

Mówi się o budowie 15 000-kilometrowego kabla podmorskiego pomiędzy Chinami a Chile.

Chilijskie farmy solarne produkowałyby energię dla Chin. Prowadzący audycji „Republica Latina”  zwraca uwagę na umacnianie się pozycji Nicolasa Maduro. Zabiega on o poparcie Syrii i Iranu.

Współpraca polityczno-gospodarczo-wojskowa pomiędzy Wenezuelą a Teheranem jest bardzo zaawansowana. Nicolas Maduro zresztą prawdopodobnie w styczniu wybierze się do Teheranu.

Na inauguracji trzeciej kandecji prezydenta Nikaragui Daniela Ortegi pojawił się wiceprezydent ds. gospodarczych Iran Mohsen Rezaji. Uważany on jest za terrorystę odpowiedzialnego za zamach w Buenos Aires 18 lipca 1994 r.

Wówczas to podłożono bomby pod siedzibę Argentyńskiego Stowarzyszenia Wzajemnej Pomocy Izraelitom. Ten atak […]był typowym atakiem terrorystycznym, któremu nie któremu nie przyświecała żadna prawidłowa ideologia.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.P.

Ruchy unionistyczne w Ameryce Środkowej w XIX wieku. Republica Latina już dziś o 22!

Sonsonate, El Salvador

W dzisiejszym wydaniu República Latina opowiemy sobie o tym, jak nowopowstałe państwa środkowoamerykańskie próbowały na powrót się zjednoczyć i co z tego wyszło, czy raczej nie wyszło…

W latach 30-tych i 40-tych u padła Federacja Środkowoamerykańska i powstały nowe państwa: Gwatemala, Salwador, Honduras, Nikaragua i Kostaryka.

W dzisiejszym wydaniu República Latina opowiemy o tendencjach i ruchach unionistycznych oraz o próbach ponownego stworzenia jednego państwa środkowoamerykańskiego. A trzeba tu dodać, że inicjatyw tych było całkiem sporo. Spróbujemy sobie również odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tendencje te nie ziściły się.

Dodatkowo spróbujemy sobie również odpowiedzieć na pytanie, czy obecnie istnieją tendencje unionistyczne w Ameryce Środkowej i czy możliwe byłoby powstanie jednego państwa środkowoamerykańskiego.

To wszystko już dziś o 22:00!