Tożsamość Środkowoamerykańska / Identidad Centroamericana

źródło: chatgpt; praca własna

W dzisiejzym wydaniu República Latina przyjrzymy się tożsamości środkowoamerykańskiej: czy istnieje i jak wygląda pomimo wielu regionalnych różnic

Środkowa Ameryka to region, w którym historia, polityka i filozofia życia przenikają się od stuleci, tworząc tożsamość wielogłosową, a zarazem wspólną. Dziedzictwo dawnych cywilizacji, kolonialne piętno Hiszpanii, a potem XIX-wieczne marzenia o niepodległości i federalnej jedności — to wszystko ukształtowało kraje, które choć bliskie sobie geograficznie i kulturowo, wybrały różne drogi rozwoju.

W XIX wieku, po rozpadzie Federacji Środkowoamerykańskiej, poszczególne republiki — od Gwatemali po Kostarykę — zaczęły budować własne wizje państwowości, często w napięciu między konserwatyzmem a liberalizmem. A jednak, pomimo odmiennych doświadczeń politycznych i gospodarczych, region łączy wspólna wrażliwość: filozofia zakorzeniona w kosmowizji rdzennych ludów, która uczy cyklicznego pojmowania czasu, harmonii z przyrodą i nadrzędnej roli wspólnoty nad jednostką.

Podobieństwa są widoczne w języku, religii czy zwyczajach, różnice zaś w sile instytucji, modelach gospodarczych czy intensywności wpływów zewnętrznych. Te napięcia sprawiają, że idea integracji środkowoamerykańskiej — od XIX-wiecznych federacyjnych marzeń po współczesny Sistema de la Integración Centroamericana — wciąż powraca niczym echo niespełnionej obietnicy wspólnej przyszłości.

W dzisiejszym wydaniu República Latina razem z naszym gościem Oscarem Barboza Lizano zastanowimy się, co oznacza bycie Środkowoamerykaninem dziś.  Jak historia i miejscowa filozofia współtworzą tożsamość regionu, w czym kraje są sobie bliskie, a w czym różne — i czy możliwa jest prawdziwa jedność między oceanami.

Zapraszamy już dziś na godzinę 19H00! Będziemy rozmawiać po polsku i hiszpańsku!

Y la versión en español:

América Central es una región en la que la historia, la política y la filosofía de vida se han entremezclado durante siglos, creando una identidad plural y, al mismo tiempo, común. La herencia de antiguas civilizaciones, la huella colonial de España y, más tarde, los sueños de independencia y unidad federal del siglo XIX: todo ello ha dado forma a países que, aunque cercanos geográfica y culturalmente, han elegido diferentes caminos de desarrollo.

En el siglo XIX, tras la desintegración de la Federación Centroamericana, las distintas repúblicas, desde Guatemala hasta Costa Rica, comenzaron a construir sus propias visiones de la soberanía, a menudo en tensión entre el conservadurismo y el liberalismo. Sin embargo, a pesar de las diferentes experiencias políticas y económicas, la región comparte una sensibilidad común: una filosofía arraigada en la cosmovisión de los pueblos indígenas, que enseña una concepción cíclica del tiempo, la armonía con la naturaleza y el papel primordial de la comunidad sobre el individuo.

Las similitudes son evidentes en el idioma, la religión o las costumbres, mientras que las diferencias se observan en la fortaleza de las instituciones, los modelos económicos o la intensidad de las influencias externas. Estas tensiones hacen que la idea de la integración centroamericana —desde los sueños federalistas del siglo XIX hasta el actual Sistema de la Integración Centroamericana— siga resonando como el eco de una promesa incumplida de un futuro común.

Hoy en República Latina, junto con nuestro invitado Oscar Barboza Lizano, reflexionaremos sobre lo que significa ser centroamericano hoy en día. Cómo la historia y la filosofía local contribuyen a la identidad de la región, en qué se parecen y en qué se diferencian los países, y si es posible una verdadera unidad entre los océanos.

Les invitamos para escucharnos hoy a las 7PM UTC+2! Vamos a hablar en polaco y en español!

Serce świata Majów: Petén i Gwatemala/ Corazón del Mundo Maya: Petén y Guatemala

Flores, Petén, Gwatemala; Juan Francisco, flickr.com, CC BY-SA 2.0

W dzisiejszym wydaniu República Latina przeniesiemy się do gwatemalskiego departamentu Petén serca świata starożytnych Majów

Środkowoamerykańska Gwatemala na pozór wydaje się być ubogą krewną dużo większego brata z północy – Meksyku. Po bliższym przyjrzeniu się można jednak stwierdzić, że pozory mylą. Gwatemala bowiem to kraj o naprawdę bogatej kulturze, fascynującej historii, oszałamiającej przyrodzie i wspaniałej kuchni. To także kraj ludzi skromnych i pokornych, lecz wielkiego serca.

W dzisiejszym wydaniu República Latina wybierzemy się w podróż do Gwatemali. Kraju, w którym codzienność pulsuje w rytmie marimby, kolory tkanych ręcznie huipili zachwycają na ulicznych targach, a wulkaniczne krajobrazy zapierają dech w piersiach. Szczególnie przyjrzymy się regionowi Petén – zielonemu sercu kraju. To właśnie tutaj w gęstych lasach deszczowych kryją się jedne z najwspanialszych świadectw cywilizacji Majów: majestatyczne piramidy Tikal, tajemnicze ruiny Yaxhá czy ukryte w dżungli miasta, do których wciąż prowadzą nieodkryte ścieżki.

Opowiemy o niezwykłej przyrodzie Petén. O spotkaniach z tukanami, małpami wyjcami i jaguarami. O codziennym życiu lokalnych społeczności. A także o tym, jak współczesna Gwatemala łączy w sobie dziedzictwo prekolumbijskich cywilizacji, hiszpańskiej kolonizacji i współczesnych wyzwań.

Naszym przewodnikiem po tej krainie kontrastów będzie pochodzący z gwatemalskiego Petén Angel Burgos. Razem z naszym gościem porozmawiamy o wszystkich skarbach przyrody, historii, kultury i gastronomii, jakie oferuje Gwatemala.

Zapraszamy już dziś na godz. 19H00! Będziemy rozmawiać po polsku i hiszpańsku!

Y la versión en español:

Guatemala, país centroamericano, parece a primera vista ser el pariente pobre de su hermano mayor del norte, México. Sin embargo, al observarla más de cerca, se puede concluir que las apariencias engañan. Guatemala es un país con una cultura realmente rica, una historia fascinante, una naturaleza impresionante y una cocina magnífica. También es un país de gente modesta y humilde, pero de gran corazón.

Hoy en República Latina, viajaremos a Guatemala. Un país donde la vida cotidiana late al ritmo de la marimba, los colores de los huipiles tejidos a mano cautivan en los mercados callejeros y los paisajes volcánicos quitan el aliento. Nos centraremos especialmente en la región de Petén, el corazón verde del país. Es aquí, en los densos bosques tropicales, donde se esconden algunos de los testimonios más impresionantes de la civilización maya: las majestuosas pirámides de Tikal, las misteriosas ruinas de Yaxhá o las ciudades ocultas en la selva, a las que aún conducen caminos sin descubrir.

Hablaremos de la extraordinaria naturaleza de Petén. De los encuentros con tucanes, monos aulladores y jaguares. De la vida cotidiana de las comunidades locales. Y también de cómo la Guatemala contemporánea combina el legado de las civilizaciones precolombinas, la colonización española y los retos actuales.

Nuestro guía por esta tierra de contrastes será Angel Burgos, originario de Petén, Guatemala. Junto con nuestro invitado, hablaremos de todos los tesoros naturales, históricos, culturales y gastronómicos que ofrece Guatemala.

Les invitamos para escucharnos hoy a las 7PM UTC+2! ¡Vamos a hablar en polaco y español!

Porozmawiajmy o kawie (latynoskiej) / Hablemos de café (latino)

AI Adobe Firefly

W dzisiejszym wydaniu República Latina porozmawiamy o kawie. W wydaniu latynoamerykańskim oczywiście.

Kawa towarzyszy nam niemalże każdego dnia. Dobrze przyrządzona kawa cieszy smakiem i dodaje energii. I choć ojczyzną kawy jest wschodnia Afryka, to jednak to Ameryka Łacińska nieodmiennie kojarzy się z tym napojem.

I nie ma w tym niczego dziwnego. To z Ameryki Łacińskiej pochodzi ponad 60% światowej produkcji kawy. Główna zasługa w tym Brazylii: największego producenta kawy na świecie. Miejsce w pierwszej trójce światowych producentów kawy zajmuje też Kolumbia. Jednak mówiąc o produkcji kawy należy wspomnieć też o środkowoamerykańskich: Hondurasie, Gwatemali, Nikaragui, Kostaryce, czy Salwadorze. Również Meksyk staje się coraz poważniejszym graczem w świecie producentów kawy. Nie można zapominać również o takich południowoamerykańskich producentach kawy, jak: Peru, Wenezuela, czy Ekwador.

Z czego słynie kawa z każdego z tych krajów? Która z kaw pochodzących z Ameryki Łacińskiej cieszy się najlepszą opinią? I gdzie w Ameryce Łacińskiej można napić się najlepszej kawy? O tym opowie nasz dzisiejszy gość, Mario Pérez. Opowiemy o tradycji i zwyczaju picia kawy zarówno w jego rodzinnym Meksyku, jak i innych krajach regionu. Porozmawiamy także o praktycznych aspektach picia kawy. Jak dobrać odpowiednią smakowo kawę? Którą kawę warto wybrać na poranny zastrzyk energii, a którą na popołudniowy odpoczynek? Czy do kawy pasują jedynie słodycze? Wreszcie nasz gość odpowie na pytanie, dlaczego warto odwiedzić prowadzoną przez niego kawiarnię Goodly Specialty Coffee na warszawskich Kabatach?

Zapraszamy już dziś na godz. 19H00! Będziemy rozmawiać po polsku i hiszpańsku!

I wersja po hiszpańsku:

El café forma parte de nuestra vida cotidiana. Una buena taza de café sabe bien y nos da energía. Aunque el café es originario de África Oriental, América Latina está muy asociada a esta bebida.

Y no es de extrañar que América Latina sea el centro de la producción de café, ya que representa más del 60 % de la producción mundial. Brasil es el mayor productor de café del mundo. Colombia también se encuentra entre los tres principales productores de café del mundo. Sin embargo, cuando hablamos de producción de café, también debemos mencionar a los países centroamericanos: Honduras, Guatemala, Nicaragua, Costa Rica y El Salvador. México también se está convirtiendo en un actor cada vez más importante en el mundo de la producción de café. Tampoco debemos olvidar a los productores de café sudamericanos como Perú, Venezuela y Ecuador.

Por qué es famoso el café de cada uno de estos países? Qué café de América Latina tiene mejor reputación? Y en qué lugar de América Latina se puede tomar el mejor café? Nuestro invitado de hoy, Mario Pérez, nos lo contará todo. Hablaremos de la tradición y la costumbre de tomar café tanto en su México natal como en otros países de la región. También hablaremos de los aspectos prácticos de tomar café. Cómo elegir el café adecuado a su gusto? Qué café es mejor para un impulso de energía por la mañana y cuál para un descanso por la tarde?  ¿El café solo va con los dulces? Por último, nuestro invitado responderá a la pregunta de por qué merece la pena visitar su cafetería, Goodly Specialty Coffee, en el barrio de Kabaty de Varsovia.

Les invitamos para escucharnos hoy a las 7PM UTC+1! Vamos a hablar en polaco y en español!

Ameryka Środkowa: podobieństwa i różnice / Centroamérica: similtudes y diferencias

Centroamérica, AI Adobe Firefly, praca własna

W dzisiejszym wydaniu República Latina przeniesiemy się do Ameryki Środkowej by poznać co łączy, a co dzieli poszczególne kraje regionu.

Ameryka Środkowa należy do najmniej znanych regionów Ameryki Łacińskiej. Zazwyczaj uogólnia się mówiąc o całym regionie jako całości, bez podziału na poszczególne kraje. Czy jednak słusznie? Z jednej strony tak: mieszkańcy prawie wszystkich krajów posługują się językiem hiszpańskim jako urzędowym. Niemalże wszystkie kraje należały również do XIX-wiecznego superpaństwa, jakim były Zjednoczone Prowincje Ameryki Środkowej. Podobieństwa znajdziemy również w przyrodzie, pochodzeniu etnicznym mieszkańców, kulturze czy gastronomii. Z drugiej strony mieszkańcy Gwatemali, Belize, Salwadoru, Hondurasu, Nikaragui, Kostaryki i Panamy mogliby mieć uzasadnione pretensje za wrzucanie ich „do jednego worka”.

Czy jednak więcej łączy czy dzieli mieszkańców Ameryki Środkowej? Na to pytanie postaramy się odpowiedzieć w dzisiejszym wydaniu República Latina. Nasi goście: pochodzący z Gwatemali Ángel  Burgos, pochodzący z Salwadoru Alfredo Celso, pochodząca z Hondurasu Solange Guillén, pochodzący z Nikaragui Enrique Hernández oraz pochodzący z Kostaryki Anthony Blanco opowiedzą o Ameryce Środkowej i swoich ojczyznach. Zastanowimy się, co wspólnego mają ze sobą poszczególne kraje Ameryki Środkowej, a co je dzieli. Zarazem też, czy więcej jest podobieństw, czy też, czy przeważają różnice? Co specyficznego mają poszczególne państwa regionu, czego nie mają ich środkowoamerykańscy bracia? Czy istnieje coś, czego zazdroszczą innym krajom regionu i chcieliby mieć to u siebie? A jeśli tak, to co to jest? Wreszcie zapytamy się naszych gości o to, jak obchodzony jest w ich krajach jeden z najważniejszych dni w kalendarzu, czyli Święto Niepodległości przypadające 15 września.

To wszystko już dziś o godz. 18H00! Po polsku i hiszpańsku!

Y la versión en español:

Centroamérica es una de las regiones menos conocidas de América Latina. Es habitual generalizar cuando se habla de la región en su conjunto, sin dividirla en países individuales. Pero, si es eso correcto? Por un lado, sí: los habitantes de casi todos los países hablan español como lengua oficial. Además, casi todos los países formaron parte del „superestado” del siglo XIX que fueron las Provincias Unidas del Centro de América. También se pueden encontrar similitudes en el ambiente, el origen étnico de los habitantes, la cultura o la gastronomía. Por otra parte, los habitantes de Guatemala, Belice, El Salvador, Honduras, Nicaragua, Costa Rica y Panamá podrían resentirse con razón de que se les meta en „el mismo saco”.

Sin embargo, es más lo que une o lo que divide a los pueblos de Centroamérica? Intentaremos responder a esta pregunta en la edición de hoy de República Latina. Nuestros invitados Ángel Burgos, de Guatemala, Alfredo Celso, de El Salvador, Solange Guillén, de Honduras, Enrique Hernández, de Nicaragua, y Anthony Blanco, de Costa Rica, hablarán de Centroamérica y de sus patrias. Nos pensamos qué tienen en común y qué separa a los distintos países centroamericanos. Al mismo tiempo,  si hay más similitudes o predominan las diferencias? Qué especifico tienen los distintos países de la región que no tengan sus hermanos centroamericanos? Hay algo que envidien de otros países de la región y que les gustaría tener en sus países de orígen? Y si es así, qué es? Por último, preguntaremos a nuestros invitados cómo se celebra en sus países uno de los días más importantes del calendario, el Día de la Independencia, que cae el 15 de septiembre.

¡Todo esto hoy a las 6PM UTC+2! Vamos a hablar en polaco y español!

 

Gwatemala: z wizytą u Chapines / Guatemala: vistamos los Chapines – Republica Latina – 30.06.2024

Jezioro Atitlán, Gwatemala; Gusjer; flickr.com; CC BY 2.0

W tym wydaniu República Latina przenosimy się do Gwatemali, środkowoamerykańskiego kraju o bogatej kulturze, przyrodzie i historii

(po polsku na górze / español x abajo)

W tym wydaniu República Latina poznajemy Gwatemalę i Chapines – jej mieszkańców. Przewodniczką po tym uroczym środkowoamerykańskim kraju jest pochodząca z Gwatemali Fernanda Yoc. Rozmawiamy o tym, co Gwatemala i jej mieszkańcy mają do zaoferowania żądnym wrażeń turystom. Pytamy, jakimi ludźmi są Gwatemalczycy, co różni ich od Polaków i dlaczego nazywani są „Chapines”. Przedstawiamy również najbardziej znane osobistości pochodzące z Gwatemali i próbujemy się dowiedzieć się, co wspólnego ma Gwatemala z największą na świecie siecią restauracji szybkiej obsługi. Opowiadamy także o bogactwie kulturowym i językowym kraju. Pytamy o klimat kraju „wiecznej wiosny” i o najlepszą porę na wizytę w Gwatemali. Przedstawiamy najważniejsze atrakcje turystyczne i próbujemy lokalnej kuchni. Wreszcie próbujemy odpowiedzieć na pytanie, czy Gwatemala zasłużenie cieszy się złą sławą jednego z najbezpieczniejszych krajów zachodniej półkuli.

Zapraszamy do wysłuchania audycji!

Y la versión en español:

En República Latina, conocemos Guatemala y su gente – los Chapines. Nuestra guía en este encantador país centroamericano es la guatemalteca Fernanda Yoc. Hablamos de lo que Guatemala y su gente tienen que ofrecer al turista ávido. Preguntamos qué tipo de gente son los Guatemaltecos, qué les diferencia de los Polacos y por qué les llaman „Chapines”. También presentamos a las personalidades más famosas de Guatemala e intentamos averiguar qué tiene en común Guatemala con la mayor cadena de restaurantes de comida rápida del mundo. Hablamos también de la riqueza cultural y lingüística del país. Preguntamos por el clima del país de la „eterna primavera” y por la mejor época para visitar Guatemala. Presentamos las atracciones turísticas más importantes y degustaremos la gastronomía local. Por último, intentamos responder a la pregunta de si Guatemala tiene merecidamente la mala fama de ser uno de los países más seguros del hemisferio occidental.

Les invitamos para escuchar el podcast!

 

Gwatemala: z wizytą u Chapines / Guatemala: vistamos los Chapines

Jezioro Atitlán, Gwatemala; Gusjer; flickr.com; CC BY 2.0

W tym wydaniu República Latina przeniesiemy do Gwatemali, środkowoamerykańskiego kraju o bogatej kulturze, przyrodzie i historii

Gwatemala tylko na mapie wygląda niepozornie. W rzeczywistości jest to kraj o niezmierzonym bogactwie kultury, przyrody i historii, w którym każdy znajdzie coś dla siebie. W Gwatemali znajdziemy bowiem pozostałości po cywilizacjach prekolumbijskich i bogactwo współczesnych kultur rdzennych mieszkańców. Wszystko to podlane elementami kultury iberyjskiej z dodatkiem kultury afrokaraibskiej. Ten środkowoamerykański kraj oferuje również bogactwo przyrody: od tajemniczej selvy na północy kraju, poprzez mnogość wulkanów, na wybrzeżach malowniczego jeziora Atitlán i obydwu oceanów kończąc.

W dzisiejszym wydaniu República Latina spróbujemy poznać Gwatemalę i Chapines – jej mieszkańców. Przewodniczką po tym uroczym środkowoamerykańskim kraju będzie pochodząca z Gwatemali Fernanda Yoc. Porozmawiamy o tym, co Gwatemala i jej mieszkańcy mają do zaoferowania żądnym wrażeń turystom. Zapytamy, jakimi ludźmi są Gwatemalczycy, co różni ich od Polaków i dlaczego nazywani są „Chapines”. Przedstawimy również najbardziej znane osobistości pochodzące z Gwatemali i spróbujemy się dowiedzieć się, co wspólnego ma Gwatemala z największą na świecie siecią restauracji szybkiej obsługi. Opowiemy także o bogactwie kulturowym i językowym kraju. Zapytamy o klimat kraju „wiecznej wiosny” i o najlepszą porę na wizytę w Gwatemali. Przedstawimy najważniejsze atrakcje turystyczne i spróbujemy lokalnej kuchni. Wreszcie spróbujemy odpowiedezieć na pytanie, czy Gwatemala zasłużenie cieszy się złą sławą jednego z najbezpieczniejszych krajów zachodniej półkuli.

To wszystko, a nawet więcej już dziś o godz. 22H00. Będziemy rozmawiać po polsku i hiszpańsku!

Y la versión en español:

Guatemala en un mapa parece ser un país pequeño. En realidad, es un país con una inconmensurable riqueza cultural, natural e histórica, donde hay de todo para todos. En Guatemala uno puede encontrar vestigios de civilizaciones precolombinas y una gran riqueza de culturas indígenas contemporáneas. Todo ello regado con elementos de la cultura ibérica a los que se añade la cultura afrocaribeña. Este país centroamericano también ofrece una gran riqueza natural: desde la misteriosa selva del norte del país, pasando por la multitud de volcanes, hasta las orillas del pintoresco lago Atitlán y ambos océanos.

Hoy en República Latina, intentaremos conocer Guatemala y su gente – los Chapines. Nuestra guía en este encantador país centroamericano será la guatemalteca Fernanda Yoc. Hablaremos de lo que Guatemala y su gente tienen que ofrecer al turista ávido. Preguntaremos qué tipo de gente son los Guatemaltecos, qué les diferencia de los Polacos y por qué les llaman „Chapines”. También presentaremos a las personalidades más famosas de Guatemala e intentaremos averiguar qué tiene en común Guatemala con la mayor cadena de restaurantes de comida rápida del mundo. Hablaremos también de la riqueza cultural y lingüística del país. Preguntaremos por el clima del país de la „eterna primavera” y por la mejor época para visitar Guatemala. Vamos a presentar las atracciones turísticas más importantes y degustaremos la gastronomía local. Por último, intentaremos responder a la pregunta de si Guatemala tiene merecidamente la mala fama de ser uno de los países más seguros del hemisferio occidental.

Todo esto y mucho más esta noche a las 22H00. Vamos a hablar en polaco y en español.

Boże Narodzenie u Chapines: Gwatemala / Navidad a lo chapino: Guatemala – Republica Latina – 17.12.2023

Navidad La Huerta, GT; María Renée Batlle Castillo; flickr.com; CC BY-ND 2.0 DEED

W tym wydaniu República Latina przenosimy się do Gwatemali, aby poznać tradycje mieszkańców tego kraju związane z obchodami Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku.

Naszym gościem jest pochodząca z Gwatemali Fernanda Yoc, która opowiada o tradycjach związanych z obchodami Bożego Narodzenia w swojej ojczyźnie. Razem z naszym gościem rozmawiamy o tradycji posadas, spotkaniach przy stole wigilijnym, gwatemalskich potrawach wigilijnych, prezentach oraz spędzaniu czasu w tym okresie. Nasz gość przytacza opowiada również o zwyczajach związanych z obchodami Nowego Roku.

Nuestra invitada es la guatemalteca Fernanda Yoc, que nos habla de las tradiciones asociadas a las celebraciones navideñas en su tierra natal. Junto con nuestra invitada, hablamos de la tradición de las posadas, las reuniones en torno a la mesa navideña, los platos navideños guatemaltecos, los regalos y el tiempo que se pasa en estas fechas. Nuestra invitada también relata las costumbres asociadas a las celebraciones de Año Nuevo.

Zapraszamy do wysłuchania audycji / Les invitamos para escuchar nuestra emisión!

Boże Narodzenie u Chapines: Gwatemala / Navidad a lo chapino: Guatemala

Navidad La Huerta, GT; María Renée Batlle Castillo; flickr.com; CC BY-ND 2.0 DEED

W tym wydaniu República Latina przeniesiemy się do Gwatemali, aby poznać tradycje mieszkańców tego kraju związane z obchodzami Świt Bożego Narodzenia i Nowego Roku.

Środkowoamerykańska Gwatemala kojarzona jest przede wszystkim z bogatym dziedzictwem kulturowym związanym z tradycjami pochodzącymi jeszcze z kulturami prekolumbijskimi. Jest to bowiem kraj, którego większość mieszkańców może pochwalić się korzeniami należącymi do któregoś z ludów majańskich. Mieszanka zwyczajów prekolumbijskich połączona z tradycjami wywodzącymi się z Europy jest tym, co cechuje współczesną kulturę środkowoamerykańskiej Gwatemali.

W dzisiejszym wydaniu República Latina dowiemy się, jak Boże Narodzenie świętowane jest właśnie w Gwatemali. Czy jest to kulturowy metysaż chrześcijańskich wierzeń i tradycji ludów rdzennych? O obchodach jednego z najważniejszych chrześcijańskich świąt w swojej ojczyźnie opowie nam nasz dzisiejszy gość: pochodząca z Gwatemali Fernanda Yoc Joachin. Razem z naszym gościem porozmawiamy o tym, jak Gwatemalczycy przygotowują się do obchodów tego święta. Co znajduje się na wigilijnym stole? Czy Boże Narodzenie jest świętem rodzinnym? Co śpiewają i tańczą Gwatemalczycy podczas Bożego Narodzenia? Kto przynosi prezenty dzieciom? Co dostają grzeczne, a co niegrzeczne dzieci? Które gwatemalskie tradycje bożonarodzeniowe mogłyby zostać przeszczepione do Polski, a co z naszego kraju mogliby zaadaptować Gwatemalczycy? Wreszcie opowiemy też o obchodach Nowego Roku w tym interesującym środkowoamerykańskim kraju.

A to wszystko podlane muzyką marimba, nieodłączną podczas każdej gwatemalskiej fiesty. Już dziś o godz. 22H00! Po polsku i hiszpańsku!

Y la versión en español:

Guatemala en Cetroamérica se asocia sobre todo a un rico patrimonio cultural vinculado a tradiciones que se remontan a las culturas precolombinas. De hecho, es un país cuyos habitantes, en su mayoría, pueden remontar sus raíces a algunos de los pueblos mayas. Una mezcla de costumbres precolombinas combinada con tradiciones originarias de Europa es lo que caracteriza la cultura contemporánea de la Guatemala centroamericana.

En la República Latina de hoy, descubrimos cómo se celebra la Navidad específicamente en Guatemala. Se trata de un mestizaje cultural entre las creencias cristianas y las tradiciones de los pueblos indígenas? Nuestra invitada de hoy, la guatemalteca Fernanda Yoc Joachin, nos hablará de la celebración de una de las fiestas cristianas más importantes en su país. Junto con nuestra invitada, hablaremos de cómo se preparan los Guatemaltecos para celebrar esta fiesta. Qué hay en la mesa de Nochebuena? Es la Navidad una fiesta familiar? Qué cantan y bailan los guatemaltecos en Navidad? Quién lleva los regalos a los niños? Qué reciben los niños buenos y los traviesos? Qué tradiciones navideñas guatemaltecas podrían transplantarse a Polonia y qué podrían adaptar los guatemaltecos de nuestro país? Por último, también hablaremos de las celebraciones de Año Nuevo en este interesante país centroamericano.

Y todo ello regado con música de marimba, indispensable en cualquier fiesta guatemalteca. Les invitamos para escucharnos hoy a las 10PM UTC+1! En polaco y español!

 

Wybory prezydenckie w Gwatemali. Do drugiej tury weszli: Sandra Torres i Bernardo Arevalo

Gwatemala/Pixabay

Zaskakujące poparcie dla Arevalo, w połączeniu z głębokim brakiem frekwencji wyborczej, wskazuje na wysoki poziom rozczarowania gwatemalskim systemem politycznym – komentują gwatemalscy analitycy.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

Wybory prezydenckie w Gwatemalipodsumowanie I tury głosowania 

  •  Niska frekwencja: 60,47% uprawnionych do głosowania
  •  Do drugiej tury: Sandra Torres UNE (15,7%), konserwatystka oraz Bernardo Arévalo z Movimiento Semilla (11,8%), outsider, walczy z korupcją
  •  20 sierpnia odbędzie się druga tura
  •  Misja obserwacyjna Organizacji Państw Amerykańskich (OPA), która udała się do Gwatemali w celu monitorowania wyborów w niedzielę 25 czerwca, opublikowała we wtorek swój wstępny raport, w którym „potępia epizody przemocy zarejestrowane w dniach poprzedzających wybory, które doprowadziły do śmierci kilku osób, w tym kandydatów i innych aktorów politycznych”. Większość krytycznych uwag dotyczy okresu poprzedzającego dzień wyborów, ale w raporcie znalazło się również ostrzeżenie przed drugą turą.
  •  MOE OPA twierdzi, że w okresie poprzedzającym wybory „doszło do prób zabójstw i kilku epizodów agresji i aktów zastraszania wyborców”. Zapewnia, że „w noc poprzedzającą wybory, EOM była świadoma wielu konfrontacji związanych z przenoszeniem wyborców i podejrzeń o nękanie w różnych częściach kraju”. Wyszczególniono również „wykluczenie kandydatów i niepewność co do ważności kwestionowanych nominacji”, co „utrzymywało się aż do przeddzień dnia wyborów”. OAS podkreśla, że dyskwalifikacje spowodowały „zamieszanie i niepokój oraz podważyły zaufanie publiczne do organów wyborczych i sądowych”.
  •  Misja OPA kwestionuje fakt, że do 22 czerwca 30 partii politycznych i 41 430 osób zarejestrowało się jako kandydaci, z czego 10% (łącznie 4 155 osób) zostało wykluczonych. Obejmuje to czterech kandydatów na prezydenta. „Głównym powodem było niespełnienie niektórych wymogów rejestracyjnych. Oprócz dyskwalifikacji administracyjnej, duża liczba kandydatów została również wykluczona sądownie” – zauważono w raporcie.
  • Pomijając krytykę cyklu przedwyborczego, OAS EOM uważa niedzielne wybory za „udane”, choć „zachęca do refleksji nad wysokimi liczbami osób wstrzymujących się od głosu, głosów nieważnych i pustych, które wskazują na wyraźne niezadowolenie obywateli”.

 Raport kwestionuje również aspekty finansowania wyborów w Gwatemali. Stwierdza, że był świadomy „możliwych działań klientelistycznych oraz przyznawania lub oferowania korzyści, prezentów lub odwetu w ramach procesu wyborczego”. Obserwatorzy OPA rozmieszczeni w Alta Verapaz zaobserwowali kupowanie głosów. „Podobnie organizacje społeczeństwa obywatelskiego potępiły możliwe wykorzystanie zasobów publicznych do celów wyborczych. Działania te są nielegalne zgodnie z prawem wyborczym i prawem partii politycznych Gwatemali i zagrażają uczciwości konkursu” – czytamy w raporcie.

Prawie 40 procent wyborców nie wzięło udziału w niedzielnych wyborach, podczas gdy 24 procent kart do głosowania było pustych lub zepsutych, co oznacza, że prawie dwie trzecie wyborców zdecydowało się nie głosować na żadnego z kandydatów.

  •  Zaskakujące poparcie dla Arevalo, w połączeniu z głębokim brakiem frekwencji wyborczej, wskazuje na wysoki poziom rozczarowania gwatemalskim systemem politycznym, komentują analitycy wyborczy. Rząd jest kwestionowany za swoje coraz bardziej autorytarne taktyki, które zostały skierowane przeciwko mediom i zmusiły dziesiątki sędziów i prokuratorów specjalizujących się w korupcji do emigracji. Arevalo, często nazywany Wujkiem Bernie i syn prezydenta pamiętanego przez wielu Gwatemalczyków za stworzenie systemu ubezpieczeń społecznych w latach 40. ubiegłego wieku, pozornie pojawił się znikąd, by zdobyć wystarczające poparcie, by awansować do drugiej rundy. Kierownictwo Semilli, jego partii, składa się głównie z miejskich profesjonalistów, takich jak profesorowie uniwersyteccy, inżynierowie i właściciele małych firm.

Wulkan Popocatépetl i odważna Majanka – Trzy po Trzy / Tres por Tres – 25.05.2023

  •  Pomimo nieoczekiwanego wyniku, Arevalo stoi w obliczu trudnego wyścigu z Torres w nadchodzących tygodniach. Ma ona większą rozpoznawalność i czerpie ze swojego doświadczenia jako pierwsza dama, kiedy to była twarzą popularnych programów walki z ubóstwem, w tym pomocy żywnościowej i transferów pieniężnych dla rodzin znajdujących się w niekorzystnej sytuacji. Torres może również liczyć na wsparcie klasy rządzącej, niechętnej do zmiany status quo, reprezentowanej przez prezydenta Alejandro Giammattei, któremu prawo zabrania ubiegania się o reelekcję na drugą kadencję. Podobne przepisy obowiązują w innych krajach regionu, w szczególności w Meksyku. Podczas jego kadencji Gwatemala zmieniła się z regionalnego modelu działań antykorupcyjnych w kraj, który, podobnie jak kilku jego sąsiadów, podważył normy demokratyczne.

Misja obserwacyjna Organizacji Państw Amerykańskich (OPA), która udała się do Gwatemali w celu monitorowania wyborów w tym kraju w niedzielę 25 czerwca, opublikowała we wtorek swój wstępny raport, w którym „potępia epizody przemocy zarejestrowane w dniach poprzedzających wybory, które doprowadziły do śmierci kilku osób, w tym kandydatów i innych podmiotów politycznych”. Większość krytycznych uwag dotyczy okresu poprzedzającego dzień wyborów, ale w raporcie znalazło się również ostrzeżenie przed drugą turą.

W niedzielnych wyborach w Gwatemali żaden z dwóch kandydatów na prezydenta nie osiągnął 50 procent głosów, więc 20 sierpnia odbędzie się druga tura wyborów między kandydatką partii UNE, Sandrą Torres, która zdobyła 15,7 procent głosów, a kandydatem Ruchu Semilla, Bernardo Arévalo, który zdobył 11,8 procent. Frekwencja była niska: w niedzielę do urn poszło 60,47 procent uprawnionych do głosowania.

Grzechy i grzeszki „Wielkiego Brata” Ameryki Łacińskiej

Stany Zjednoczone Ameryki są uważane za Wielkiego Brata Ameryki Łacińskiej. Jak wyglądały te relacje na przestrzeni dziejów i dlaczego Latynosi nienawidzą i kochają swojego Wielkiego Brata z północy?

Stany Zjednoczone Ameryki: „Wielki Brat” Ameryki Łacińskiej, wywołujący u Latynosów skrajne emocje. jedni go szczerzez nienawidzą, inni kochają, jeszcze inni uważają za zło konieczne, zaś inni z kolei za lek na problemy ekonomiczne.

Z pewnością każda z tych opinii ma swoje uzasadnienie. Strategia Stanów Zjednoczonych wobec swojego latynoskiego sąsiada z południa była prosta. Już w XIX wieku takie narodziły się doktryny polityczne, zakładające hegemonię Wielkiego Brata w obydwu Amerykach. Za teorią szły działania. W połowie XIX wieku Stany Zjednoczone wzbogaciły się terytorialnie kosztem swojego meksykańskiego sąsiada. Kolejne dekady to z kolei coraz większe wpływy polityczne, ekonomiczne i wojskowe USA w Ameryce Łacińskiej. Ich kulminacją było powstanie tzw. „republik bananowych” oraz liczne zamachy wojskowe w celu obalenia demokratycznie wybranych rządów, które nie chciały realizować polityki północnoamerykańskiego mentora.

Mimo to na przestrzeni dekad doszło do zmian: zarówno politycznych, jak i społecznych i ekonomicznych. I to zarówno w Ameryce Łacińskiej, jak i samych Stanach Zjednoczonych. Te ostatnie stały się tyglem etnicznym, w którym Latynosi odgrywają coraz większą rolę. Z kolei za największych antyamerykanistów uważani są szefowie niedemokratycznych reżimów populistyczno-lewicowych tzw. „postępowców”.

W najbliższym wydaniu República Latina opowiemy o tym, jak przez ostatnie dwa stulecia Stany Zjednoczone budowały swoje zaplecze w Ameryce Łacińskiej. Opowiemy o wpływach CIA i walce z rzekomym komunizmem oraz o Szkole Ameryk, w której uczono torturowania politycznych wrogów. Także o budowie neoliberalnego państwa w czasie dyktatury Augusto Pinocheta. O powstaniu Panamy, budowie Kanału Panamskiego i podboju hiszpańskojęzycznych Karaibów. Spróbujemy również sprawdzić, czy oskarżenia o „amerykański imperiaizm” są prawdziwe.

To wszystko już dziś o godz. 22H00!