Jacek Saryusz-Wolski / Fot. Prywatny album Saryusza-Wolskiego
Europoseł PiS o agresywnej postawie Rosji, zwołanej przez prezydenta Andrzeja Duda Radzie Bezpieczeństwa Narodowego oraz o tym, jak Zachód powinien zareagować na zagrożenie ze strony Moskwy.
Prezydent Andrzej Duda postanowił o zwołaniu Rady Bezpieczeństwa Narodowego. Format ten jest, jak mówi Jacek Saryusz-Wolski uzasadniony, gdyż atak Rosji na Ukrainę jest bardzo prawdopodobny. W Unii Europejskiej prowadzona jest polityka ugłaskiwania Rosji. Stwierdza, że kraje Europy Środkowo-Wschodniej czują się lepiej reprezentowane poprzez NATO niż przez Unię Europejską. Na Ukrainie wprost się mówi o tym, że
Niemcy w tym kryzysu są de facto sojusznikiem Rosji, a nie Ukrainy.
Europoseł podkreśla, że nie można się dać zwieść wizji wspólnej polityki obronnej Unii Europejskiej jako alternatywie dla NATO. Francję i Niemcy będzie się układać z Rosją.
Szereg krajów NATO wysyła broń na Ukrainę.
Rozmówca Łukasza Jankowskiego mówi także o sporze polskiego rządu z Komisją Europejską. Mówi, że trzeba zaskarżyć Komisję za niewypłacanie środków z Funduszu i wycofać się z tego ostatniego.
Nie możemy żyrować czegoś, z czego nie korzystamy.
Należy także wetować wszystko związane z pakietem klimatycznym Fit for 55.
Celem wojny jest uległość Polski.
Pacyfikacja naszego kraju pozwoli na budowę superpaństwa europejskiego, a w dalszej kolejności eurazjatyckiego od Lizbony do Władywostoku, w którym prym będą wiodły Niemcy i Rosja.
Polska stałaby się wasalem rządzonym przez elity kompradorskie.
Wiceminister spraw zagranicznych o groźbie rosyjskiego ataku na Ukrainę, stanowisku NATO, przewidywanych sankcjach oraz o blokadzie transportu kolejowego z Ukrainy do Polski.
Marcin Przydacz komentuje negocjacje NATO-Rosja. Podkreśla, że ta ostatnia rozumie jedynie twardy język.
.@marcin_przydacz w #PoranekWnet: prezydent Biden zapewnił, że jedność NATO jest utrzymana. Wszyscy przywódcy to potwierdzili
Rosja musi zrozumieć, że nie uda się podzielić świata zachodniego, którego reakcja na agresję na Ukrainę będzie bardzo mocna. Francja i Niemcy nie zgadzają się na odłączenie Rosji od systemu SWIFT.
.@marcin_przydacz w #PoranekWnet: odłączenie od systemu Swift to straszak, który ma skłonić Rosję do zrobienia kroku w tył. Mamy również inne narzędzia finansowe #RadioWnet
Jakakolwiek agresja na Ukrainę spotka się z reakcją polityczną. Można zamrażać konta rosyjskim oligarchom. Wiceminister spraw zagranicznych mówi także o sytuacji militarnej Ukraińców.
Boris Johnson ocenił, że konflikt na Ukrainie będzie przypominał ten z Czeczenii. Jak wskazuje nasz gość
Dziś ta armia jest w lepszej sytuacji.
W czasie, gdy narasta napięcie wobec widma rosyjskiej inwazji Kijów blokuje tranzyt towarów przez swoje terytorium do Polski. Rozmówca Magdaleny Uchaniuk stwierdza, że jest to sytuacja absolutnie niezrozumiała. Apeluje o zniesienie absurdalnych ograniczeń.
Zbigniew Stefanik informuje, że 70 proc. Francuzów zgadza się na czasowe paszporty covidowe.
Zbigniew Stefanik informuje, że według sondażu 70 proc. respondentów akceptuje obowiązywanie paszportu szczepionkowego pod warunkiem, iż będzie to rozwiązanie tymczasowe. Wyjaśnia, na czym paszport szczepionkowy polega.
Po nowym roku, po objęciu przez Francję kierownictwa UE, program francuskiego prezydenta stanie się jej programem, jeżeli nie jest już nim od dawna. Jaki to program, trudno powiedzieć wprost.
Piotr Witt
Pała postępu
Trzeba odwołać się do projektu Eryka Zemmoura, którego Macron jest przeciwieństwem. Pan Minister Castaner w wywiadzie dla Radia Europe I określił program Zemmoura jako anachroniczny. – Zemmour ożywia nostalgię za Francją, której nigdy nie było – powiedział. – Przewodniczący grupy poselskiej En Marche najwyraźniej adresował swoją wypowiedź do elektoratu bardzo młodego i niewykształconego. Codziennie rodzi się nowy jeleń i ten jeleń noworodek jest najłatwiejszy do otumanienia, gdyż ani nie wie, o czym mowa, z własnego doświadczenia, ani z nauki w fabryce kretynów, jak nazywają publicyści szkołę francuską.
Francja, o jakiej mówi Zemmour, ISTNIAŁA. JA JĄ WIDZIAŁEM, ją – a raczej jej agonię przed czterdziestu laty.
Świeżo ukonstytuowany rząd nieboszczyka Mitterranda robił wszystko, aby zatrzeć jej ślady. Był złożony z rewolucyjnie nastrojonych przedstawicieli bogatej, młodej burżuazji: Fabius – syn i bratanek antykwariuszy-miliarderów, Jack Lang – potomek bogatych przemysłowców, Strauss-Kahn – z milionerskiej rodziny – fundatorów Centrum Żydowskiego w Paryżu, Robert Badinter, ożeniony z Rotszyldówną; Jacques Attali, François Holland, Segolene Royal itd., itd. – śmietanka lewicowej burżuazji. Głównym obiektem ataku była Francja chrześcijańska.
Mówiono jeszcze po francusku, chociaż zapowiedzi nowego już zaczęły się pojawiać w zmienionym słownictwie. Nie wolno było nazywać wroga czasów wojny Niemcami; należało mówić: naziści. Zamiast komuniści – stalinowcy. Zbrodnie komunizmu – 60 milionów ofiar, to błędy i wypaczenia, a w żadnym wypadku zbrodnie przeciwko ludzkości. Kaleka – niepełnosprawny; itd., itd. – wszyscy to znają. Później oczyszczono język z trefnych słów.
Jednym z synonimów języka francuskiego na określenie skąpca jest juif – żyd. W 1990 roku cały nakład słownika języka francuskiego Larousse’a poszedł na przemiał z powodu tego jednego słowa.
Wycofano książki z księgarń, a także egzemplarze już sprzedane z bibliotek. Na punkcie francuszczyzny socjaliści byli nieprzejednani. Po ukonstytuowaniu Unii Europejskiej język zaczęto naginać do ideologii gender, z zastosowaniem obowiązkowym także w Polsce – (pani ministra itd.).
Jednocześnie na benefis wyborcy kolorowego rozpętano hecę pisania historii na nowo. Francja padła na kolana, bijąc się w piersi za swoją przeszłość kolonialną. Zabroniono słowa ‘negre’ i innych terminów przypominających niewolnictwo Afrykańczyków. Nie wolno mówić, że prezydent ma negrów literackich, którzy mu piszą jego przemówienia. Zakazuje się mówienia „czarna owca”, żeby nie urazić ludzi czarnych. Zamiataczy i śmieciarzy nazwano technikami czystości, ale i to nie wystarczyło – stali się „ambasadorami porządku”. Więc nie na śmietniku, tylko w ambasadzie.
Mity tworzyli ludzie nie tylko złej wiary, ale prawdopodobnie ignoranci nie znający tematu. To przecież nie Europejczycy wprowadzili niewolnictwo w Afryce, ale lokalni władcy, kacykowie okrutni i prymitywni, gdyż bez względu na wszelkie szlachetne i wzniosłe bajki, które na temat obcych kultur wymyślili antropolodzy – były to ludy prymitywne i dzikie, które nie stworzyły żadnej cywilizacji, otaczały czcią dzikie zwierzęta i drzewa, i pożerały się nawzajem.
Minister C. potępia wstecznego i reakcyjnego Z. w imię postępu. – Jego program byłby dobry w latach osiemdziesiątych – mówi. – Podczas gdy nasz jest na dzisiaj, tzn. nowoczesny i postępowy.
Żadne pojęcie w dwudziestym wieku nie zostało skompromitowane bardziej doszczętnie jak pojęcie postępu. Trzydzieści lat temu bywały jeszcze bary, bistra, hotele o nazwie Progresse – Postęp. Ale już wtedy trzeba było ich szukać na odległych przedmieściach Paryża. Były to zakłady podejrzane, nędzne, obskurne – wymierający świadkowie dawnego entuzjazmu. Gdyż progresistą, postępowcem można było, a nawet należało być sto lat temu. Pomyślmy, za życia jednego pokolenia świat zmienił się nie do poznania. Zaledwie w ciągu trzydziestu lat pojawiły się radio, samochód, samolot, telefon. Jak tu nie popaść w entuzjazm dla postępu.
Wielki Kryzys 1929 roku starł uśmiech ze wszystkich twarzy. Mimo podziwu dla wynalazków, w lutym 1934 roku trzeba było strzelać do głodnych robotników na placu Concorde. Byli ranni i byli zabici. Ale na postęp wciąż jeszcze można było naród nabrać. Nie było co dać głodującym – kasy państwa świeciły pustkami, ale co szkodziło obiecać?
W Paryżu w 1937 roku zwiedzający wystawę wszechświatową, naprędce zorganizowaną, mogli nasycić głód widokiem cudów techniki i odzyskać wiarę w przyszłość dzięki wizji postępu. Nad terenem wystawowym górowały swastyka, sierp i młot – godła państw najdalej zaawansowanych w przyszłości.
Rękojmię szczęścia, dobrobytu i spokoju gwarantowały narodowi ogromne pawilony tych państw – hitlerowski i sowiecki. Podziwiano ogromną mapę Związku Rad, na której miasta oznaczono drogimi kamieniami: mniejsze – rubinami, szafirami, szmaragdami, duże – brylantami jak jaja. Postęp nie ma ceny. Opowiadał mi o tym przed laty sam wykonawca tej mapy – pan Winogradow, ojciec znanej tancerki Małgorzaty Potockiej.
W tym samym roku 1937 w Rosji trwały okrutne procesy stalinowskie, ludzi mordowano tysiącami, a mało wówczas znany funkcjonariusz partyjny Chruszczow mówił o przodującym kraju świata i o „ przewodniku ludzkości postępowej”, o Stalinie. „Towariszcz Stalin – woschod progressiwnowo czełowieczestwa”. Termin przylgnął na stałe do komunizmu. Francuska Partia Komunistyczna, ginąc z wycieńczenia, ustami ostatnich swoich członków szeptała „progresse”.
Ale po upadku muru berlińskiego, rozpadzie Związku Rad, ujawnieniu zbrodni sowieckich myślałem, że państwo postępu nigdy już nie powróci.
I oto trup postępu znowu wyłazi z szafy, przemawiając do nas właściwym sobie językiem progresywnym. Tym razem w kostiumie Unii Europejskiej. Kułak, ciemnogród… To już nie ten etap.
Ale podobnie jak w Rosji stalinowskiej, chociaż z innych powodów, zabrania się używać słów ‘Pan’ i ‘Pani’; nie ze względów klasowych, ale z uwagi na gender, gdyż te słowa wskazują różnicę płci. Nie ojciec, nie matka, ale rodzic. Nie wolno mówić: obywatel. Aby nie urazić tych, co obywatelstwa jeszcze nie mają. W Ameryce, która przejęła pałeczkę postępu po nieboszczyku Związku Radzieckim – należałoby nawet powiedzieć pałę postępu, nie pałeczkę – a więc w Ameryce nie wolno już mówić „kobieta w ciąży”.
Szczegóły tej nowomowy słuchacze zainteresowani znajdą bez trudu gdzie indziej, mnie tylko nasuwa się pytanie natury ogólnej. W początkach konfliktu na granicy z Białorusią Unia Europejska występowała z krytyką wobec polskiej obrony granic. Wcześniej Unia Europejska zakupiła za miliard dwieście milionów euro bezwartościowy lek amerykańskiej firmy Gilead. Jeszcze wcześniej prezydent Unii Juncker ostro potępiał polską politykę wewnętrzną, jednocześnie inny prezydent – Barroso po zakończeniu kadencji w Unii z dnia na dzień został dyrektorem banku amerykańskiego Goldman-Sachs. Czy należy rozumieć, że powołany do obrony interesów Europy, dbał wcześniej o obce interesy? Przed nim europejski komisarz rolnictwa został wyrzucony po tym, jak się okazało, że działał na korzyść rolnictwa, ale amerykańskiego.
Mimo wszystko twierdzenie, że zarząd Unii działa bez żadnej kontroli, że robi, co chce, nie jest ścisłe. Rachunki Unii kontroluje starannie Europejski Trybunał Rozrachunkowy – CCE, odpowiednik polskiego NIK-u. Niestety, jak się okazało, kontroluje tylko w teorii.
Od pierwszych dni grudnia w Brukseli zapanowało osłupienie. Zapadł wyrok w procesie Karela Pinxtena. Jeden z członków CEE, powołany do wykrywania korupcji innych, sam był dotknięty tą powszechną zarazą.
Były belgijski minister rolnictwa fundował sobie egzotyczne podróże, licznie uczęszczane ubawy, używał samochodu służbowego do celów prywatnych, a co więcej, w czasie trwania swego mandatu kontynuował działalność polityczną, co jest surowo wzbronione. Szkody są oficjalnie liczone na pół miliona euro.
Gdybyż chodziło tylko o niego! Cały trybunał rozrachunkowy jest zgangrenowany. Wielki dziennik „Liberation” (po zmianie dyrekcji!) pisze o „prawdziwym systemie handlu wpływami i konfliktu interesów” (2 XII). Zdaje się, większe jeszcze wrażenie niż w Brukseli afera wywarła w Berlinie: obecny prezes trybunału CCE jest w istocie jednym z szefów CDU – partii Angeli Merkel. We Francji nie mówi się o aferze publicznie, co nie znaczy, aby nie huczało w korytarzach ministerialnych w tym okresie kampanii prezydenckiej. Prawica to wykorzysta! Populiści!
Dobrze poinformowani komentatorzy są zdania, że w swoich wystąpieniach publicznych prezydent Macron, niegdyś zażarty europeista, obecnie będzie raczej unikał mówienia o Europie. Unia Europejska nie jest dobrym argumentem w kampanii prezydenckiej.
Po ostatnich nakazach dotyczących słownictwa musi nasunąć się pytanie: skąd, z jakiej filozofii wynika antycywilizacyjna i w skutkach antyeuropejska misja Unii Europejskiej. Nakaz językowy został uchylony, ale ślad, ślad pozostanie.
Artykuł pt. „Pała postępu” Piotra Witta, stałego felietonisty „Kuriera WNET”, obserwującego i komentującego bieżące wydarzenia z Paryża, można przeczytać w całości w grudniowo-styczniowym „Kurierze WNET” nr 90/2021, s. 3 – „Wolna Europa”.
Piotr Witt komentuje rzeczywistość w każdy czwartek w Poranku WNET na wnet.fm.
Grudniowo-styczniowy numer „Kuriera WNET” można nabyć kioskach sieci RUCH, Garmond Press i Kolporter oraz w Empikach w cenie 9 zł.
Wydanie elektroniczne jest dostępne w cenie 7,9 zł pod adresami: egazety.pl, nexto.pl lub e-kiosk.pl. Prenumerata 12-miesięczna wersji elektronicznej: 87,8 zł.
Czytelnicy gazety za granicą mogą zapłacić za nią PayPalem lub kartą kredytową na serwisie gumroad.com.
Co ma wspólnego pandemia Covid-19 z tajną działalnością USA? Korespondent Radia Wnet z Francji o ustaleniach prof. Erica Caumesa.
Piotr Witt wskazuje, że usuwa się ze stanowisk lekarzy, którzy podważają oficjalną narrację na temat koronawirusa i walki z nim. Prof. Eric Caumes, do niedawna dyrektor oddziału chorób zakaźnych paryskiego szpitala Salpêtrière
Wyraził przypuszczenie, że zarazek Covid-19 został sztucznie wyprodukowany w laboratorium P4 w Wuhan.
Co więcej, zdaniem Francuza badania, które były tam prowadzone finansowali Amerykanie. Jak podkreśla nasz korespondent,
Hipoteza ta znalazła potwierdzenie w tajnych dokumentach wojskowych.
Prof. Caumes od tygodnia nie pracuje już w szpitalu Salpêtrière. Jak wskazuje Witt, dr Anthony Fauci skłamał przed Senatem Stanów Zjednoczonych twierdząc, że nie ma związku między SARS-CoV-2 a finansowanymi przez Amerykanów badaniami w laboratorium P4.
Lekarz zauważa, że w swej praktyce spotkał wielu bezobjawowo chorych wśród zaszczepionych, natomiast żadnego wśród niezaszczepionych. Wskazuje przy tym, że
W przypadku wariantu Delta ludzie niezaszczepieni mieli lżejsze obciążenie wirusowe od niezaszczepienych.
Korespondent Radia Wnet z Francji o rozbieżności między twierdzeniami polityków a ocenami lekarzy oraz o likwidowaniu miejsc we francuskich szpitalach, także w okresie pandemii.
Piotr Witt przywołuje przykład ze starego francuskiego podręcznika do medycyny. Podczas I wojny światowej do szpitala trafiają ranni: Niemcy, Anglicy i Francuzi. Komu pomóc w pierwszej kolejności. Nasz korespondent wyjaśnia, że prawidłową odpowiedzią nie jest bynajmniej „najciężej rannym”. Obecnie, jak mówi przykład brzmiałby trochę inaczej,
Do szpitala przywieziono trzech chorych na Covid. Jeden jest po trzech szczepionkach, drugi po jednej, a trzeci jest niezaszczepiony. Któregoś z nich lekarz powinien posłać pierwszego na reanimację? Prymus wyrwałby się z odpowiedzią najciężej chorego, ale gdyby chwilę się zastanowił zobaczyłby całą złożoność problemu.
Prof. Andre Grimaldi chce, aby o tym komu dać pierwszeństwo, decydował personel medyczny. Witt zwraca uwagę na rozbieżność między narracją polityków a tym co mówią lekarze.
Według pierwszych przyczyną przepełnionych szpitali żołnierza szczepienie który zajmują większość łóżek reanimacji innych. Kłamstwo mówią inni. Liczby są fałszywe. Przebiega łagodniej niż grypa szczepionki są zatem niepotrzebne.
Szczepionki na dodatek nie dają odporności. Są zatem podwójnie zbędne. Jak podkreśla dr Pierre Menem,
To nie jest paszport sanitarny, to jest paszport polityczny.
We wtorek personel szpitalny ogłosił strajk generalny. Strajkujący wskazują, że w ciągu ostatnich dwóch dekad zlikwidowano we Francji 69 tys. łóżek szpitalnych.
Wiceminister MSZ o dążeniach Kremla do odbudowy rosyjskiej strefy wpływów, stosunkach polsko-amerykańskich, federalizacji Unii Europejskiej i rozmowach w Turowie.
Paweł Jabłońskimówi na temat rosyjskiego zagrożenia.
Mamy do czynienia z sytuacją niezwykle niebezpieczną na wschodzie. […] Putin chciałby powrotu do sytuacji sprzed 1989 r.
Prezydent Rosji podkreśla, że rozpad ZSRR był geopolityczną tragedią. Chciałby on odbudowy rosyjskiej strefy wpływów w Europie. Wiceminister MSZ ocenia, że widać zmianę stanowiska Waszyngtonu wobec Kremla, które staje się mniej spolegliwe wobec Rosji. Odpiera zarzut jakoby stosunki polsko-amerykańskie pogorszyły się po zmianie administracji, gdyż polski rząd stawiał na współpracę z Donaldem Trumpem.
Dla części naszej opozycji nasz rząd jest winny wszystkiemu na świecie.
Wskazuje, że Stany Zjednoczone skupiają się na rywalizacji z Chinami. Zaznacza, że Polska jest w ścisłych dobrych stosunkach ze Stanami Zjednoczonymi pomimo zmiany prezydenta z Donalda Trumpa na Joe Bidena.
Przyznaje, że widać wśród oddalonych od Rosji państw europejskich tendencję do kupowania sobie spokoju w zamian za ustępstwa wobec Kremla. Przypomina agresję na Gruzję i Ukrainę. Jak dodaje, nie ustały próby nielegalnego przekraczania polskiej granicy.
Następnie omawia problem federalizacji Unii Europejskiej oraz pozycji Polski w UE. Zanacza, że orzeczenie TSUE ws. Rumunii wzbudziło kontrowersje nie tylko w tym kraju. Trybunał stwierdził, że każdy sędzia krajowy jest sędziom europejskim. Jak podkreśla nasz gość, TSUE interpetuje postanowienia traktatu rozszerzająco uzurpując sobie kolejne kompetencje. Wywołuje to opór nie tylko w tzw. krajach nowej Unii. Francja ma głosować nad ustawą deklarującą wyższość francuskiego prawa nad unijnym. Kraj ten odrzucił w 2005 r. konstytucję europejską, gdyż oznaczałaby ona wyższość prawa wspólnotowego nad francuskim. Tymczasem
Są tacy politycy w Polsce, którzy chcieliby zrezygnować z suwerenności Polski, bo uważają, że im się to opłaca.
Rozmówca Jaśminy Nowak odnosi się także do rozmów w Turowie. Deklaruje, że relacje z Czechami były przez większość ostatniego 30-lecia dobre. Komentując odwołanie polskiego ambasadora w Pradze stwierdza, że
Jeżeli polscy urzędnicy i dyplomaci mówią rzeczy niezgodne z prawdą, to wprowadzają w błąd.
Dodaje, iż rozmowy z tworzącym się rządem rozmowy na temat ostatecznego charakteru porozumienia są trudniejsze.
We Francji trwa debata parlamentarna dotycząca wygaszenia paszportu sanitarnego i zastąpienia go paszportem szczepionkowym, czyli de facto debata dotycząca wprowadzenia obowiązku szczepień.
Nie milknie krytyka opozycji pod adresem Emmanuela Macrona po udzieleniu wywiadu dla dziennika „Le Parisien”, w którym uznał, że niezaszczepieni nad Sekwaną robią na złość całemu społeczeństwu.Francuski prezydent zdecydował się więc działać przeciwko nieszczepionym, „ograniczając, na ile to możliwe, ich dostęp do aktywności w życiu społecznym”.
Naprawdę chcę wkurzyć niezaszczepionych. Będziemy to robić, aż do samego końca. Taka jest strategia – powiedział Macron.
Według danych opublikowanych przez francuskie ministerstwo zdrowia we Francji 9 procent dorosłej populacji nie przyjęło ani jednej dawki szczepionki na Covid-19. Obecnie niezaszczepieni stanowią 43 procent wszystkich hospitalizacji spośród zakażonych koronawirusem we Francji, oraz 55 procent hospitalizowanych na francuskich oddziałach intensywnej terapii.
Aktualnie pośród osób zaszczepionych we Francji trzecią dawkę szczepionki przyjęło już ponad 25 milionów osób. Jednak wszystko wskazuje na to, ze jednoznaczne poparcie Emmanuela Macrona dla kampanii szczepionkowej we Francji nie przynosi mu strat w poparciu społecznym: wręcz przeciwnie. Według najnowszych sondaży jest zdecydowanym liderem w wyścigu o urząd prezydenta Francji, choć nadal nie jest on zdeklarowanym kandydatem w przyszłorocznych wyborach prezydenckich.
Ze Strasburga Zbigniew Stefanik, korespondent polskich mediów we Francji.
Korespondent Radia Wnet z Francji o pogarszającej się sytuacji wyborczej Erica Zemmoura oraz bieżącej sytuacji pandemicznej we Francji.
Jak raportuje Piotr Witt, kampania wyborcza Erica Zemmoura traci w ostatnim czasie na dynamice – niezależny kandydat traci wsparcie sponsorów oraz nie zyskuje w sondażach.
Zemmour traci impet, sponsorzy go opuszczają.
Trudności te stanowią, zdaniem redaktora, dowód na to, że uprawianie zdominowanej przez powiązania partyjne polityki przez outsidera na takim szczeblu jest zawsze obarczone sporym ryzykiem.
Przypadek Zemmoura pokazuje, jak ciężko jest działać w polityce outsiderowi. Gra toczy się między wielkimi partiami politycznymi, a Zemmour jest sam.
Jak zauważa Witt, wypowiedzi polityka są często merytorycznie deformowane, a on sam coraz częściej daje się wciągnąć w niekonstruktywne dyskusje. Przykładem tego był niedawny wywiad z Zemmourem, przeprowadzony przez Jeana-Jacquesa Bourdina.
Deformują jego wypowiedzi, wpychają mu w usta poglądy, których nie ma. Przychodząc do programu Jeana-Jacquesa Bourdina, wepchał się w paszczę lwa.
Korespondent Radia Wnet z Francji mówi też o pandemii koronawirusa w tym kraju. Jak podkreśla, chaos informacyjny jest duży i nie wiadomo komu wierzyć w sprawie pandemii. Według statystyk ponad 60 proc. chorych w szpitalach na covid-19 to zaszczepieni. Rząd Francji wprowadził niedawno obowiązek noszenia maseczek w przestrzeni publicznej.
63% ludzi w szpitalach to zaszczepieni, 37% niezaszczepieni. Jak świadczą statystyki, szczepienia nie chronią.
