Tag: Chiapas

Wróć na Wnet.fm

Ile Meksyku/ów jest w Meksyku? Cuánto(s) México(s) hay en México?

Data publikacji:

Ilustracja poglądowa: chat GPT

W dzisiejszym wydaniu República Latina spróbujemy odpowiedzieć na pytanie, jak bardzo „meksykański” jest Meksyk? Czyli

Meksyk z pewnością należy do jednych z najbardziej stereotypowych krajów Ameryki Łacińskiej. Mówiąc o Meksyku w zasadzie od razu przed oczami pojawia się pewien widok. Weseli ludzie w kolorowych strojach, na tle kolonialnej architektury Pueblos Mágicos, rozbrzmiewająca música ranchera, tequila lejąca się strumieniami i tacos spożywane na kilogramy. Do tego doliczyć trzeba prekolumbijskie piramidy, Día de los Muertos oraz (niestety) kartele narkotykowe. Jednym słowem wszechogarniająca fiesta.

Czy jednak jest to obrazek pasujący do współczesnego Meksyku? Z pewnością nie!

Ile ze stereotypów pasuje do współczesnego Meksyku? Ile elementów kultury, czy gastronomii uchodzących za meksykańskie rzeczywiście pochodzi z Meksyku? Wreszcie czy możemy mówić o jednym Meksyku? Ile wspólnego mają ze sobą Meksykanie pochodzący z północy kraju z mieszkańcami takich stanów jak Oaxaca czy Chiapas? Czy możemy mówić o jednej kulturze meksykańskiej? O jednej kuchni meksykańskiej? Ile elementów uchodzących za podstawy meksykańskiej kultury czy kuchni rzeczywiście wywodzi się z Meksyku? Na ile stereotypowy obraz Meksyku jest autorstwa obcokrajowców, a na ile wytworzyli go sami Meksykanie? Wreszcie, ile Meksyku jest w Meksykanach przebywających na emigracji?

Na te i inne pytania spróbuje odpowiedzieć nasz dzisiejszy gość: pochodzący z Meksyku Francisco Mainou Gomez.

Zapraszamy już dziś na godz. 19H00! Będziemy rozmawiać po polsku i hiszpańsku!

Y la versión en español:

México es sin duda uno de los países más estereotipados de América Latina. Cuando hablamos de México, inmediatamente nos viene a la mente una imagen concreta. Gente alegre con trajes coloridos, con la arquitectura colonial de los Pueblos Mágicos como telón de fondo, música ranchera resonando, tequila fluyendo a raudales y tacos consumidos por kilos. A esto hay que añadir las pirámides precolombinas, el Día de los Muertos y (por desgracia) los cárteles de la droga. En una palabra, una fiesta omnipresente.

Pero, es esta una imagen que se ajusta al México actual? Seguramente no!

Cuántos estereotipos se ajustan al México actual? Cuántos elementos de la cultura o la gastronomía considerados mexicanos proceden realmente de México? Por último, podemos hablar de un sólo México? Qué tienen en común los mexicanos del norte del país con los habitantes de estados como Oaxaca o Chiapas? Podemos hablar de una sola cultura mexicana? De una sola cocina mexicana? Cuántos elementos considerados fundamentales de la cultura o la cocina mexicanas proceden realmente de México? En qué medida la imagen estereotipada de México es obra de extranjeros y en qué medida la han creado los propios mexicanos? Por último, cuánto hay de México en los Mexicanos que viven en el extranjero?

Nuestro invitado de hoy, Francisco Mainou Gómez, originario de México, intentará responder a estas y otras preguntas.

Les invitamos para escucharnos hoy a las 7PM UTC+2! Vamos a hablar en polaco y español!

Wróć na Wnet.fm

Ameryka Środkowa: (cz. II) od Zjednoczonych Prowincji po państwa narodowe

Data publikacji:

Z okazji dwustulecia niepodległości Ameryki Środkowej zapraszamy na drugą, tym razem historyczną część opowieści poświęconych temu niezywkłemu zakątkowi Ameryki Łacińskiej

15 września 1821 roku Ameryka Środkowa oficjalnie przestała być częścią Korony Hiszpańskiej.

W drugiej części opowieści o tej niezwykłej części Ameryki Łacińskiej przedstawimy historię Ameryki Środkowej z pierwszej połowy XIX wieku. Opowiemy zatem o tym, jak:

  • Ameryka Środkowa stała się częścią Pierwszego Cesarstwa Meksyku pod wodzą Agustína Iturbide
  • Chiapas stał się częścią Meksyku
  • powstały Zjednoczone Prowincje, a następnie Republica Federalna Ameryki Środkowej
  • jaką rolę odegrała XIX-wieczna masoneria w tej części świata
  • partykularne interesy oraz ideologie polityczne doprowadziły do wojny domowej, a następnie powstania obecnych państw Ameryki Środkowej: Gwatemali, Salwadoru, Hondurasu, Nikaragui oraz Kostaryki

Opowiemy także o XIX-wiecznych tendencjach unifikacyjnych w Ameryce Środkowej, a także spróbujemy sobie odpowiedzieć na pytanie, czy obecnie ktokolwiek mysli o ponownym połączeniu państw środkowoamerykańskich.

To wszystko już dziś o 22H00!

Wróć na Wnet.fm

Indiańskie tradycje Día de Muertos w Chiapas / Las tradiciones indígenas del Día de Muertos en Chiapas

Data publikacji:

Día de Muertos, czyli meksykańskie Święto Zmarłych, to jedno z najciekawszych świąt Meksyku. Tym razem opowiemy o indiańskich korzeniach jego obchodów w południowomeksykańskim stanie Chiapas.

Chiapas jest z pewnością jednym z najpiękniejszych i najciekawszych stanów Meksyku. Jest to stan o interesującej historii, przepięknej przyrodzie oraz ciekawej mieszance etniczno–kulturowej.

Chiapas należy do stanów o największym odsetku ludności indiańskiej w całym Meksyku. Żyje tutaj wiele ludów indiańskich posługujących się językami z dwóch rodzin indiańskich: zoque oraz maya. Do najważniejszych z nich należy zaliczyć wspomniany już język zoque i języki z grupy maya: przede wszystkim: tzotzil, tzeltal, chol, tojolabal, mame, lacandón. Każdym z ludów posługujących się wymienionymi językami wykształcił swoją niepowtarzalną kulturę przejawiającą się w m.in. w strojach, muzyce, obyczajach i rytuałach związanych z pozostałościami pierwotnych wierzeń, a także obchodami świąt kalendarza chrześcijańskiego.

Jednym z nich jest z pewnością Día de Muertos, czyli obchodzone na przełomie października i listopada meksykańskie Święto Zmarłych, będące mieszanką świąt z chrześcijańskiego kalendarza: Dnia Wszystkich Świętych i Dnia Zmarłych, z wierzeniami indiańskimi pochodzącymi z epoki przedchrześcijańskiej. Chiapas nie jest tu wyjątkiem, bowiem na tych terenach znajdowały się wspaniałe państwa-miasta Majów z przebogatą kulturą i architekturą. I choć po przepychu i bogactwie tych państw niewiele pozostało, to jednak dawne wierzenia Majów często widoczne są po dziś dzień w obyczajach współczesnych ludów indiańskich zamieszkujących te tereny. Intensywność występowania dawnych wierzeń zależy oczywiście od stopnia wpływów Kościołów katolickiego i od niedawna również neoprotestanckich.

A jak to wygląda w przypadku świętowania Día de Muertos w Chiapas? Czy dawne tradycje indiańskie nadal się trzymają, czy może uległy już komercyjnemu spłaszczeniu? Ile dni świętowane jest Día de Muertos w Chiapas? Czy wszyscy świętują po równo, czy też są różnice pomiędzy poszczególnymi ludami, a nawet wioskami? Co znajdziemy na ołtarzu w górskim San Cristobal de las Casas, co w okolicach Tuxtla Gutierrez, co w rejonie Soconusco, a co w pokrytym selwą Dolnym Chiapas nieopodal Palenque? Na ile Chiapanecos związani są ze swoimi zmarłymi? A przede wszystkim – co wyróżnia obchody Día de Muertos w Chiapas od obchodów w innych częściach kraju? Na te i inne pytania odpowie nam nasz dzisiejszy gość – pochodząca z Chiapas Cinthia Aparicio. W rozmowie ze Zbyszkiem Dąbrowskim nasz gość nie tylko przedstawi tradycje związane z obchodami Día de Muertos w Chiapas, ale również opowie o tym, jak świętowane są te dni w jej rodzinnym domu i czy któreś z tych tradycji przeniosła na grunt Polski.

Aby dowiedzieć się więcej szczegółów, zapraszamy do wysłuchania naszej audycji w poniedziałek 30 października jak zwykle o 21.00. Będziemy rozmawiać po polsku i hiszpańsku.

¡República Latina – gdyby zmarli mogli nas słuchać, to by nas słuchali!

Resumen en castellano:

Día de Muertos es la fecha muy importante para todos los Mexicanos. Estos días se celebra la memoria de los muertos que entonces están volviendo para este mundo para poder encontrarse con sus familias que todavía viven y festejar con ellos este tiempo. Unas tradiciones muy similares se puede encontrar también en Chiapas: uno de los estados más bonitos e interesantes en todo México. Chiapas pertenece a los estados con el procento de los pueblos ingigenas en toda la población. Los Indios Chiapanecos etc. (Los Tzotziles, los Tyeltales, los Choles, los Lacandones etc.) es la gente que viene de los antiguos Mayas de los tiempos pre-colombinos y que ha guardado muchas creencias, e historias sobre el Día de Muertos.. Y que tipo de las historias son? Más detalles sabe nuestra invitada – Cinthia Aparicio, que viene de Chiapas.En la entrevista hecha por Zbyszek Dąbrowski nuestra huespéd no sólo nos cuenta de las historias oficiales, pero también nos comentará sobre las tradiciones que recuerda de su casa y que le gustaía importar a Polonia.

Les invitamos para nos escuchen el lunes 30 de octubre, como siempre a las 21H00 EST (UTC+1). Vamos hablar polaco y castellano