Sachajko: Kukiz nie chce być wicemarszałkiem Sejmu, woli jeździć po Polsce i mówić, że normalna Polska jest możliwa

Jarosław Sachajko o tym, na czym chciałby się skupić Paweł Kukiz, jak przebiega współpraca między PSL a Kukiz ’15 i jakich zmian potrzebuje polskie i unijne rolnictwo.

Jarosław Sachajko mówi o koalicji Polskiego Stronnictwa Ludowego i Kukiz’15. Odnosi się informacji o tym, że PSL nie podzieli się pieniędzmi z subwencji z Kukiz ’15:

Oczywiście jest to prawda. My nawet nie namawialibyśmy PSL do łamania prawa. Umowa byłą taka, że subwencję dostanie PSL, w zamian za to będą krzewione idee. […] PSL przeznaczy te pieniądze, aby nasze postulaty wśród obywateli krzewić.

Podkreśla, że jego klub parlamentarny nie został wchłonięty przez ludowców. Są równymi sobie partnerami. Mówi także o stanowisku wicemarszałka Sejmu dla Pawła Kukiza, którego jak mówi, ten nie chce.

On nie chce być wicemarszałkiem Sejmu, bo to jest mocno techniczna praca. On chce robić to, co robi najlepiej, jeździć po Polsce i mówić, że normalna Polska jest możliwa.

Prędzej widziałby lidera Kukiz ’15 na stanowisku szefa klubu parlamentarnego Koalicji Polskiej. Jednak i to wiązałoby się z pracą biurową, zaś Paweł Kukiz chciałby skoncentrować się na działaniach w terenie, które już od dwóch tygodni prowadzi.

Polityk mówi też na temat rozwiązań Kukiz’15 odnoszących się do polityki rolnej. Stwierdza, że zgadza się z diagnozami Janusza Wojciechowskiego, jeśli chodzi o problemy polskiego i unijnego rolnictwa. Należy do nich rozprzestrzenianie się ASF, przez który 30% gospodarstw chlewnych przestało produkować, ekoterroryzm i brak równości w dopłatach unijnych.

Unia Europejska od dłuższego czasu biegnie na zderzenie ze ścianą w kwestii rolnictwa, bo mówi jedno, a robi drugie

Gość „Poranka WNET” stwierdza, że Unia nakłada na rolników kolejne zobowiązania,  dając im coraz mniej. Produkcja staje się niopłacalna, gdyż promuje się produkcję wielkofermową, taką jak w Stanach Zjednoczonych, gdzie „zwierzęta przez całe życie słońca nie widzą, jedzą przetworzone karmy”. Jak mówi, chodzi, o to, „żeby nie kupować soi z Argentyny, czy Brazylii, tylko żeby te pieniądze zostały w kieszeniach polskich rolników”

Metody są proste, tylko trzeba odważnych decyzji, nie można dalej współpracować z tymi, którzy przez 30 lat niszczyli polskie rolnictwo.

Poseł zwraca uwagę na potrzebę reformy związków zawodowych i izb rolniczych. Podkreśla, że „cztery lata temu napisałem ustawę o izbach rolniczych i ona jest mrożona”.

Posłuchaj całej rozmowy już teraz!

K.T./A.P.

Witt: Kiedyś ludzie wszędzie widzieli UFO, tak jak dziś widzą księży pedofilów

Piotr Witt mówi o wojnie przeciw kościołowi, która będzie trwać, póki ten będzie istniał, a także przytacza historię francuskiego księdza oskarżonego o gwałt, który okazał się jedynie mistyfikacją.

 

Piotr Witt, korespondent Radia WNET we Francji nawiązuje do zakończonego w ostatnią niedzielę synodu biskupów w sprawie Brazylii, który przemilczano w lewicowych mediach francuskich. Zauważa jednak, iż:

Wojna przeciwko kościołowi nie zakończy się, dopóki kościół będzie istniał.

Gospodarz „Kroniki Paryskiej” wraca następnie do bolesnej afery francuskiej sprzed paru miesięcy. Chodzi o gwałt dokonanego przez miejscowego proboszcza na dwóch chłopcach w wieku 14 i 16 lat:

Oskarżony ksiądz […] kierował ogniskiem dobroczynności. […] Kościół zareagował natychmiast, aby uchronić się od oskarżeń o opieszałość wysłał oskarżonego księdza w miejsce odosobnienia z dala od diecezji. […] Do publicznej wiadomości podano adres miejsca odosobnienia i nazwisko księdza.

Państwo Marten, którzy zgłosili gwałt, oprócz hierarchów kościelnych, poinformowali również prokuraturę i lokalną prasę, która szeroko rozpisywała się o tym wydarzeniu:

Prokurator okazał się człowiekiem dociekliwym. Zanim sformułował akt oskarżenia, przeprowadził wnikliwe dochodzenie. Okazało się, iż 20 przesłuchany świadków oczyściło księdza z wszelkich podejrzeń. Główna ofiara zaprzeczyła, jakoby miała zostać zgwałcona.

Bezstronny prokurator pragnął dotrzeć do źródeł oskarżenia. Dowiedział się, iż Państwo Marten łączyły z księdzem bliskie stosunki natury handlowej. Byli oni bliscy ogniska dobroczynności i w zamian za pomoc księdzu, otrzymali oni możliwość mieszkania, na którego terenie właścicielem był kościół:

Z czasem sytuacja przestała im odpowiadać, ksiądz domagał się wypełnienia kontraktu i wybuchł konflikt lokatora z właścicielem, zakończony denuncjacją skiędza jako pedofila.

Jak zaznacza Piotr Witt, w atmosferze ostatnich skandali i oskarżeń wielu księży, Państwo Marten uważali, iż wysunięte przez nich oskarżenie idealnie wpisze się w nagonkę na kościół katolicki i odniesie skutek. Na szczęście ksiądz został oczyszczony z wszelkich zarzutów, jednak państwo Marten zostali skazani jedynie na zapłacenie księdzu symbolicznego euro oraz na kilka miesięcy więzienia w zawieszeniu:

Mniej więcej w tym samym czasie dwaj inni księża z powodu podobnych zarzutów popełnili samobójstwo.

Zdaniem Witta przy użyciu współczesnych środków technologicznych możliwe jest rozpętanie każdej psychozy zbiorowej i „wmówienie w naród każdej bredni”. Przytacza on również narastające od lat 50. historie o spotkaniach z UFO:

Za czasów mojej młodości wszyscy widzieli latające talerze […] byli nawet tacy, którzy je fotografowali czy jedli kolację z Marsjanami […] wystarczyło, że prasa, radio i telewizja codziennie mówiły o latających talerzach, żeby je ludzie zobaczyli, tak jak dzisiaj widzą wszędzie księży pedofilów. Kościół, zamiast udzielać wiernym wsparcia intelektualnego, przytakuje swoim prześladowcom, a w najlepszym razie zachowuje potakujące milczenie.

A.M.K.

Amerykańscy naukowcy: Dom 300 mln ludzi zagrożony przez wzrost poziomu mórz. To trzy razy więcej niż myśleliśmy

Według najnowszych ustaleń badaczy terenom, na których mieszka dzisiaj ponad 300 mln ludzi, do 2050 r. będą grozić regularne powodzie. To trzy razy więcej niż pokazywały dotychczasowe wyliczenia.

We wtorek zostało opublikowane na Nature Communications badanie autorstwa Scotta Kulpa i Benjamina Straussa, którzy ostrzegają, że:

Według naszych ustaleń trwałe, społeczności przybrzeżne na całym świecie muszą się przygotować na o wiele gorszą przyszłość, niż to przewidywaliśmy.

Praca amerykańskich naukowców pokazuje, że poziom wód na świecie może się podnieść do 2 m, podczas gdy wcześniej zakładano, że będzie to 0,9 m. Według badań, w których wykorzystano sztuczną inteligencję, do 2050 r. tereny, na których mieszka dzisiaj 300 mln ludzi będzie narażonych na ciężkie powodzie przynajmniej raz w roku, a do końca XXI w. dom 200 mln osób stanie się niezdatny do zamieszkania. Jak powiedział Benjamin Strauss, jeden ze współautorów raportu i CEO organizacji charytatywnej Climate Central:

Wyniki oznaczają, że owszem, o wiele więcej ludzi jest na terenach zagrożonych, niż myśleliśmy.

Dodał, że potrzeba natychmiastowych działań, żeby zapobiec nachodzącej „ekonomicznej i humanitarnej katastrofie”. Oznacza to rozbudowę instalacji chroniących wybrzeża. Największa różnica dotyczy Azji Płd-Wsch. Liczba osób zagrożonych powodzią jest dla Bangladeszu osiem, dla Indii siedem, dla Tajlandii dwanaście, a  dla Chin trzy razy większa niż to wcześniej przewidywano. Zagrożony powodziami może być cały koniuszek południowego Wietnamu. Indonezja już teraz odczuwa skutki podniesienia poziomu wód. W związku z zagrożeniem powodziami przenosi ona swą stolicę z Dżakarty na Borneo. W tych krajach, a także na Filipinach i w Japonii łącznie ok. 70% ludzi jest zagrożonych corocznymi powodziami i pernamentnymi zalewami. Problem dotyczy jednak także innych regionów, będąc poza kwestią humanitarną problemem społecznym i politycznym. Jak informuje praca:

Ostatnie prace sugerują, że nawet w USA, wzrost poziomu morza w tym stuleciu wywoła migrację na wielką skalę z niechronionych wybrzeży, […] wywierając wielki nacisk na interior.

Do 2100 r. części wybrzeża 19 krajów, w tym Brazylii i Wielkiej Brytanii znajdą się poniżej linii przypływu. Badacze przypuszczają, że ich wyliczenia mogą być zaniżone, gdyż są oparte na projekcjach poziomu mórz wg scenariusza RCP 2.6, który zakłada redukcję emisji dwutlenku węgla przez sygnatariuszy paktu paryskiego. Nie wiadomo jednak czy ci dotrzymają swoich zobowiązań. W najgorszym przypadku, aż 640 mln osób może być zagrożonych.

A.P.

17 krajów, dom czwartej części ludzkości zagrożonych brakiem wody

Niezwykle poważne deficyty wody w regionach łącznie zamieszkanych przez ponad miliard ludzi informuje organizacja badawcza non-profit The World Recources Institute.

Według raportu WRI wiele miast od São Paolo w Brazylii przez Kapsztad w RPA po Ćennaj w Indiach niebezpiecznie zbliżyło się do dnia Zero, kiedy to w kurkach ich mieszkańców zabraknie wody pitnej. Kapsztad, jak przypomina „Rzeczpospolita”, wprowadził w zeszłym roku znaczne ograniczenia w używaniu wody przez mieszkańców, żeby to ryzyko od siebie oddalić.

Problemy w dostępie do wody to największy kryzys, o którym nikt nie mówi. […] Jego konsekwencje to problemy w dostępie do żywności, konflikty i migracje.

Podkreśla stojący na czele WRI dr Andrew Steer. Według przygotowanego przez organizację dokumentu Aqueduct Water Risk Atlas, obejmującego swych zasięgiem 189 krajów i regionów. Najbardziej narażone są terytoria Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu, gdzie znajduje się 12 z 17 najbardziej zagrożonych krajów, w których rolnictwo, przemysł i miasta zużywają 80 proc. dostępnych źródeł słodkiej wody co roku. Jednym z możliwych rozwiązań tego problemu jest oczyszczanie zużytej wody.

Niedawny kryzys wodny w Ćennaju zyskał światowy rozgłos, ale również różne inne regiony Indii odczuwają chroniczny problem dostępu do wody.

Tak o sytuacji w Indiach mówił Shashi Shekhar, były sekretarz w indyjskim Ministerstwie Zasobów Wodnych i ekspert WRI India. Dodawał, że problemowi dostępności wody w Indiach można zaradzić, w czym pierwszym krokiem będzie zgromadzenie dokładnych danych związanych z opadami deszczu, wodą naziemną i podziemną, które to dane pozwolą na opracowanie odpowiednich strategii.

A.P.

 

Dariusz Bonisławski: Stowarzyszenie Wspólnota Polska otwiera kampanię „Jest nas 60 milionów!”

Spośród 20 milionów Polaków żyjących poza granicami Polski, jedynie milion mieszka na wschodzie. Polonię z Ameryki Południowej wspiera Stowarzyszenie Wspólnota Polska.

Dariusz Bonisławski mówi o działaniach Wspólnoty Polskiej na rzecz Polonii południowoamerykańskiej. Gość „Popołudnia WNET” przypomina, że wiele lat po 1989 r. pomoc świadczona była Polakom szczególnie za wschodnią granicą. Jak zaznacza, pomoc ta wciąż jest realizowana, jednak spośród 20 mln Polaków, żyjących poza granicami naszego kraju, tylko 1 mln mieszka na wschodzie. Reszta rodaków zamieszkuje obie Ameryki i Zachodnią Europę.

Musimy się otwierać nie tylko na wschód, ale w dobie nowej emigracji, musimy też śmiało pójść na zachód.

Niedawno stowarzyszenie organizowało kongres poświęcony młodzieży polonijnej w krajach Ameryki Płd. Inicjatywa ta, jak mówi, „spotkała się bardzo dobrym przyjęciem”. Nawiązano kontakty, które będą owocować wsparciem dużej liczby Polaków.

We wrześniu w Warszawie, z inicjatywy Marszałka Senatu Stanisława Karczewskiego oraz partnerów polonijnych, miało miejsce spotkanie, którego celem było świętowanie 100-lecia odzyskania Niepodległości przez Polskę. Jednym z priorytetów ustalonych na spotkaniu była praca z młodzieżą i wsparcie Polaków z Ameryki Południowej. Dariusz Bonisławski podkreśla, że bez kształtowania młodzieży nie będzie możliwe kontynuowanie działalności kulturalnej organizacji polonijnych.

Bez młodzieży, bez tych, którzy wejdą do organizacji polonijnych, zastąpią, wesprą tych, którzy dotychczas tam działają.

Gość „Popołudnia WNET” zaprasza również, nasze radio do przystąpienia do koalicji, którą  Stowarzyszenie Wspólnota Polska zamierza stworzyć.  Jak, sam zaznacza, już niedługo dojdzie do jej inauguracji, a  hasło kampanii brzmi „Jest nasz 60 milionów”. Celem kampanii będzie informowanie mieszkańców naszego kraju o Polonii, jej dorobku, wkładzie w historię Polski, a także uświadamianie Polakom na obczyźnie, że Polska jest miejscem, w którym można żyć godnie i dostatnio.

Chcemy aby ich wiedza o kulturze, o zywczajach nie poprzestawała na tym co wywieźli ich przodkowie z Polski, ale by była to wiedza aktualna

Posłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.M.K./M.K.

Na wakacje? Do Ameryki Łacińskiej! Z Puente!

Ameryka Łacińska jest niezwykłą częścią świata. Opowiedzą o niej ci, którzy poznali ją na studiach i w życiu, podróżując tam, czyli członkowie Stowarzyszenia Puente, a zarazem twórcy República Latina!

Na wakacje wybrać się można o każdej porze roku. Nie tylko latem.

Można wybrać się samemu. Albo z rodziną. Lub też z przyjaciółmi. Ewentualnie ze zorganizowaną grupą. Można samemu zaplanować wyjazd. Lub skorzystać z oferty biura podróży. Najłatwiej jest wykupić wycieczkę katalogową. A jeśli jesteśmy bardziej ambitni, możemy zlecić przygotowanie nam „uszytego na miarę” wyjazdu na wakacje.

Można wybrać się w różne części świata. Co więcej, w zasadzie tylko fantazja i zasobność portfela są jedynymi ograniczeniami. Jednak my, członkowie Stowarzyszenia „Puente” najbardziej polecamy oczywiście nasz drugi dom, czyli Amerykę Łacińską. Dlaczego akurat tam? Po pierwsze ze względu na nasze wykształcenie: wszyscy ukończyliśmy (świętej pamięci) Centrum Studiów Latynoamerykańskich UW, a co poniektórzy z nas nawet zdążyli się obronić. Po drugie dlatego, że Ameryka Łacińska jest naszą pasją. Każde z nas odwiedziło ten cudowny zakątek świata. I to w dodatku nie jeden raz. A niektórzy z nas wybrali tę część świata jako nowe miejsce do życia. Argentyna, Brazylia, Chile, Meksyk, Wenezuela, Kolumbia, Perú, Ameryka Środkowa, Kuba… i wiele innych miejsc. A każde z nich kryje w sobie coś unikalnego, czego każde z nas miało okazję doświadczyć. Po trzecie wreszcie dlatego, że naszą pasją uwielbiamy się dzielić z innymi i uwielbiamy zachęcać do niej.

Tak właśnie będzie w najbliższym wydaniu República Latina, w której wystąpią „starzy wyjadacze” tejże audycji, czyli Anna Stąpór, Paweł Hammer oraz Łukasz Firs, znani z pierwszych wydań audycji kilka lat temu. W rozmowie ze Zbyszkiem Dąbrowskim nasi goście podzielą się swoją latynoską pasją podróżowania. Wskażą swoje ulubione miejsca. I zachęcą do tego, by w podróż wybrać się właśnie z nimi. A może uda się przygotować jakiś wyjazd „szyty na miarę”?

¡República Latina – ku Ameryce Łacińskiej!

Studio 37 Dublin. Brazylijskie media kreują prezydenta Jaira Bolsonaro na faszystę, rasistę i homofoba.

Frederico Pawłowski, od lat mieszkający w Brazylii opowiada o trudnej sytuacji prezydenta, który jest atakowany z każdej strony. Opisuje również krytyczną sytuację w Wenezueli i migracje jej ludności.

Gościem Tomasza Wybranowskiego w Studio Dublin był Frederico Pawłowski — filozof i tłumacz mieszkający w Brazylii. Opowiedział on o otwarciu prezydentury Jaira Bolsonaro, który przez media kreowany jest na faszystę, rasistę i homofoba:

„Nie wiem, kto wymyślił to, że ten premier jest faszystą. Nie widziałem jeszcze faszysty, który na pierwszą wizytę przyjmowałby premira Izraela. Jak faszysta, czy nawet nazista, bo tak też określają go media, mógłby przyjaźnić się z żydami? Z kolei jak może być rasistą, skoro jego najbliższy przyjaciel jest murzynem. Media nazywają go też homofobem, chociaż w swoim najbliższym środowisku ma osoby o orientacji homoseksualnej.”

Frederico Pawlowski kontynuując wątek prezydenta Jaira Bolsonaro, przybliża słuchaczom jego drogę do prezydentury:

Był posłem niższego szczebla, nie był decydentem. To były oficer w randze kapitana, który w 1991 roku zostawił służbę kandydując do brazylijskiego parlamentu. Od tamtej pory momentu jest posłem.

Jak wspomina Pawlowski, prezydent Bolsonaro wypowiedział się kiedyś w mediach, wspominając czasy, gdy Brazylią rządziła dyktatura wojskowa:

Nie tęskni [Jair Bolsonaro] oczywiście do tortur, które w tamtych czasach były na porządku dziennym, ale do ładu, który wtedy panował. Jednym z największych problemów dzisiejszej Brazylii jest skala przestępstw, których liczba doszła do punktu krytycznego. Podczas dyktatury przestępstwa były sprawą marginalną. Niektórzy mylą porządek społeczny z faszyzmem.

Gość Studia Dublin nie widzi większych podobieństw pomiędzy prezydentami J. Bolsonaro a D. Trumpem, oprócz jednej ważnej dominanty. Frederico Pawlowski podkreśla, że obaj politycy dbają o dobro swoich krajów. Jak twierdzi „media tylko czekają na jakąś wpadkę prezydenta Brazylii”:

W drugiej części rozmowy poruszony został temat sytuacji w Wenezueli, która jest w przededniu wojny domowej:

Dla nas Brazylijczyków obraz Wenezueli jest tragiczny i bardziej niż dramatyczny. Do Brazylii trafiają setki tysięcy Wenezuelczyków, którzy uciekają ze swojego kraju, gdyż tam nie ma warunków do życia. Brakuje żywności, lekarstw, nic nie funkcjonuje prawidłowo, kraj jest całkowicie sparaliżowany, a ludzie żyją w nędzy.

Posłuchaj całej rozmowy już teraz!

 

A.M.K.

Przeczytaj więcej na temat urodzinowego Jarmarku WNET -> www.facebook.com/events/2400756686622325

Od konstytucji po Capoeirę, czyli co słychać na Kubie oraz w brazylijskiej sztuce taneczno-walecznej

Co wspólnego mają ze sobą nowa konstytucja Kuby oraz brazylijska Capoeira? Zapewne niewiele. W najbliższym wydaniu República Latina spróbujemy jednak „pożenić” ze sobą obydwa tematy

Dzisiejsze wydanie República Latina będzie bardzo nietypowe. Dotkniemy bowiem nie jednego, ale dwóch tematów bardzo różniących się od siebie. Co więcej, dotkniemy również dwóch bardzo różnych od siebie krajów.

W pierwszej części audycji przedstawimy nową konstytucję Republiki Kuby. Dokument ten przyjęty został całkiem niedawno, bo 24 lutego bieżącego roku w wyniku powszechnego referendum. Porozmawiamy zatem o tym, jakie zmiany niesie nowy dokument dla mieszkańców wyspy i czy spełnia ich oczekiwania. Zastanowimy się również nad tym, czy w socjalistycznym od dziesięcioleci kraju, jakim jest Kuba, jakiekolwiek rewolucyjne zmiany systemowe są w ogóle możliwe. Naszym gościem w tej części audycji będzie dr. Katarzyna Dembicz z Ośrodka Studiów Amerykańskich UW oraz Domu Spotkań z Ameryką Łacińską.

W drugiej części natomiast zmienimy całkowicie klimat. Towarzyszyć nam będą gorące rytmy Capoeiry, czyli zjawiska łączącego taniec oraz sztuki walki, którego korzenie tkwią w Brazylii. Tym razem jednak nie będziemy przedstawiać Capoeiry jako takiej, ale skupimy się na muzyce towarzyszącej temu fenomenowi. Opowiemy również o instrumentach, które towarzyszą Capoeirze. Instrumentach, które w Brazylii i kilku innych krajach Ameryki Łacińskiej są bardzo popularne, jednak o których w Polsce wiemy niewiele, albo zupełnie nic. O tym, jakie są to instrumenty, czemu służą oraz jakie dźwięki się z nich wydobywają opowiedzą nam członkowie grupy Zimba Warszawa. Jeśli zatem chcieliby Państwo się dowiedzieć czym są, jak brzmią i kiedy są używane takie instrumenty, jak berimbau, atabaque, pandeiro, agogo, czy reco-reco, koniecznie należy słuchać najbliższego wydania República Latina.

Oba te całkowicie odmienne od siebie tematy spróbuje połączyć w jedną audycję Karolina Sawicka.

Zapraszamy w najbliższy poniedziałek, 18 marca, jak zwykle o 20.00!

Jair Bolsonaro – wybawca, czy oprawca?

Wraz z nadejściem nowego roku rządy w Brazylii objął kontrowersyjny polityk Jair Bolsonaro. Co jego rządy oznaczać będą dla Brazylii, Ameryki Lcińskiej i świata, o tym w República Latina

,Wraz z obawami jednych oraz nadziejami innych, ubiegłoroczne wybory prezydenckie w Brazylii wygrał Jair Bolsonaro. Z pewnością jest to jeden z najciekawszych i zarazem najbardziej kontrowersyjnych polityków, jacy kandydowali na urząd prezydencki w historii tego kraju.

Jair Bolsonaro słynie bowiem z tego, że czego nie powie, spotyka się to z jednej strony ze zgrzytaniem zębów ze strony jego przeciwników oraz aplauzem ze strony wielbicieli. A wypowiedzi Jaira Bolsonaro są mocno kontrowersyjne. Obecny prezydent jest zwolennikiem rządów twardej ręki  – wielokrotnie wyrażał swoje uwielbienie dla byłych wojskowych reżimów m.in. w Brazylii oraz Chile. Zarazem jest on autorem wielu obraźliwych wypowiedzi nie tylko wobec swoich politycznych adwersarzy. Uwielbia on również obrażać m.in. kobiety, homoseksualistów, czy mniejszości rasowe i etniczne. Z drugiej strony wspomnieć należy o neoliberalnych poglądach gospodarczych obecnego prezydenta. Jest on zwolennikiem jak najniższej interwencji państwa w gospodarce oraz niskich podatków. Prezydent Brazylii deklaruje również ostrą i zdecydowaną walkę z korupcją.

Jak zatem się stało, że osobie, która od wielu lat głosi kontrowersyjne i obraźliwe poglądy,udało się zostać prezydentem wszystkich Brazylijczyków? Jakim cudem pomimo wielomilionowych protestów przed drugą turą wyborów udało mu się zdobyć 55% głosów? Na czyj głos mógł liczyć Jair Bolsonaro? Jak z naocznego punktu widzenia wyglądała ubiegłoroczna kampania wyborcza w Brazylii? Na te pytania odpowie nasz dzisiejszy gość – Dr Renata Siuda-Ambroziak z Ośrodka Studiów Amerykańskich UW. Zarazem też naoczny świadek kampanii prezydenckiej w Brazylii. W rozmowie ze Zbyszkiem Dąbrowskim nasz gość spróbuje odpowiedzieć na pytanie, co rządy Jaira Bolsonaro mogą oznaczać dla Brazylii, Ameryki Łacińskiej i świata. I czy Jair Bolsonaro rzeczywiście jest w stanie wprowadzić w Brazylii dyktaturę, o której tak ciepło się wypowiada. Zastanowimy się również, czy korupcja w Brazylii jest w ogóle możliwa do wyplenienia.

Na rozmowę o nowym prezydencie Brazylii zapraszamy w najbliższy poniedziałek, 14 stycznia, jak zwykle o 20H00!

¡República Latina – republika, a nie dyktatura!

Brazylia i Lula da Silva: co dalej? / Brasil e Lula da Silva, o que se segue?

Brazylijska scena polityczna to wulkan emocji i wzajemnych oskarżeń o korupcję i inne bezeceństwa. Czy zaplanowane na październik wybory mogą coś z tym zmienić? O tym w najbliższej audycji.

Współczesna polityka Brazylii od kilku lat przypomina drzemiący wulkan, powoli przebudzający się do aktywności. Jego poszczególnymi wybuchami są m.in. afery finansowo – korupcyjne, które od kilku dobrych lat trawią kraj. Sprawiają one, że politycy brazylijscy, niezależnie od zajmowanego miejsca na arenie politycznej, tracą zaufanie ludu.

Rządząca od kilku lat krajem Partia Pracujących miała stać się niegdyś świeżym powiewem dla zatęchłej sceny politycznej Brazylii. Początkowo rzeczywiście tak było. Były prezydent, Luiz Inácio Lula da Sliva pokazali, że pomoc ubogim i dotychczas wykluczonym  warstwom społeczeństwa są możliwe. Dzięki nim politycy Partii Pracujących zyskali sympatię ludu, oraz możliwość sprawowania długoletnich rządów. Zarówno Lula da Silva, jak i jego następczyni – Dilma Rousseff – cieszyli się wysokim poparciem głosujących.

Olbrzymią eksplozją brazylijskiego wulkanu politycznego stała się afera korupcyjna, która wybuchła kilka lat temu. W wyniku oskarżeń o korupcję odwołana została Dilma Rousseff, a dotychczas najbardziej uwielbiany polityk – Lula da Silva, trafił za kratki. Eksplozja była na tyle silna, że rządząca krajem Partia Pracujących musiała pożegnać się ze sterem rządów. Z drugiej strony jednak następca Pani Dilmy Rousseff – obecny prezydent Brazylii, Michel Temer, również oskarżany jest o korupcję. Co więcej również i spora część obecnych parlamentarzystów spotkała się z oskarżeniami korupcyjnymi.

Polityczny brazylijski wulkan wybucha co chwila. Jednak prawdziwa eksplozja może mieć już miejsce w październiku podczas wyborów ogólnych i prezydenckich. Czy jednak do niej dojdzie, tego nie wiemy. Na to pytanie spróbuje odpowiedzieć nasz dzisiejszy gość – Dr. Alexis Toribio Dantas, Prodziekan Wydziału Ekonomii Uniwersytetu Stanowego w Rio de Janeiro. W rozmowie ze Zbyszkiem Dąbrowskim nasz gość spróbuje odpowiedzieć na pytanie, czy październikowe wybory zmienią cokolwiek na politycznej scenie Brazylii, a jeśli tak, to co? Zastanowimy się również, czy Inácio Lula da Silva spędzi następnych kilka lat za kratkami, czy też czy oskarżenia o korupcję są zwykłym politycznym oszczerstwem.

Na brazylijskie rozważania o przyszłości kraju serdecznie zapraszamy w najbliższy poniedziałek, 21-go maja, jak zwykle o 21H00! Będziemy rozmawiać po polsku i portuniolsku.

¡República Latina –

O resumen em português:

A política contemporânea  do Brasil há vários anos se assemelha a um vulcão adormecido, lentamente acordando para a atividade. As suas explosões particulares incluem os escândalos financeiros e de corrupção, que vêm sufocando o país há vários anos. Eles fazem os políticos brasileiros, independentemente de seu lugar na arena política, perderem a confiança do povo.

O Partido dos Trabalhadores, que governava o país por vários anos, deveria se tornar uma brisa fresca para o embolorado palco político do Brasil. E inicialmente, realmente foi asim. O ex-presidente Luiz Inácio Lula da Sliva mostrou que é possível ajudar a população pobre e até então excluída. Graças a eles, os políticos do Partido dos Trabalhadores ganharam a simpatia do povo e a possibilidade de exercer o governo a longo prazo. Tanto Lula da Silva quanto sua sucessora – Dilma Rousseff – tiveram o alto apoio dos votantes.

A enorme explosão do vulcão político brasileiro era o escândalo de corrupção que eclodiu há vários anos. Como resultado de denúncias de corrupção, Dilma Rousseff foi demitida, e até agora o político mais querido – Lula da Silva, foi mandado para a prisão. A explosão foi tão forte que o Partido dos Trabalhadores que governava o país, teve de se despedir da linha do governo. Por outro lado, no entanto, o sucessor de Dilma Rousseff – o atual presidente do Brasil, Michel Temer, também é acusado de corrupção. Além disso, muitos dos atuais parlamentares também foram acusados de corrupção.

O vulcão político brasileiro entra em erupção de vez em quando. No entanto, uma verdadeira explosão pode ocorrer em outubro, durante as eleições gerais e presidenciais. Porém, se se trata disso, não sabemos. O nosso convidado de hoje, Dr. Alexis Toribio Dantas, o Diretor Associado do Departamento de Economia da Universidade do Estado do Rio de Janeiro, tentará responder a essa pergunta.  Na entrevista o nosso convidado tentará responder à pergunta se as eleições de outubro mudarão qualquer coisa no palco político do Brasil e, se sim, o que? Também vamos considerar se Inácio Lula da Silva vai passar os próximos anos atrás das grades, ou se as acusações de corrupção são meras calúnias políticas.

Convidamos vocês cordialmente para a nossa discussão brasileira sobre o futuro do país nesta segunda-feira, 21 de maio, às 21:00! Vamos falar polonês e portunhol.