Kategoria: Polska

Kiedy myślę, jak podsumować rok rządów Donalda Tuska, staje mi przed oczami widok śpiącego premiera Japonii. Wczoraj minął miesiąc odkąd Shigeru Ishiba, po raz kolejny otrzymał misję utworzenia rządu. Stało się to w dniu naszego święta narodowego, 11 listopada. Nie tylko azjatyckie, ale także światowe media obiegło nagranie, na którym Shigeru Ishiba śpi ze zwieszoną głową siedząc w ławach parlamentu podczas posiedzenia, które zdecydowało, że 67 letni polityk kolejny raz zostanie premierem.

Mam wrażenie, że nasz premier Donald Tusk także przespał i to nie kluczowe dla siebie posiedzenie parlamentu, ale cały rok. Mimo, że mija od utworzenia rządu 365 dni, to nie ma wiele do podsumowania.

Dzisiejsza korespondencja znad Wisły dla programu Ponad Oceanami mogłaby być bardzo krótka. Dokładnie 12 grudnia ubiegłego roku przewodniczący Koalcji Obywatelskiej wygłosił expose. PiS został odsunięty od władzy, no i to by było tyle. Koniec. Więcej spektakularnych sukcesów nie ma. Możemy rozejść się do domów, bo jak podsumowć rok, w którym rząd nie przedstawił żadnego planu rozwoju, za to programy uruchomione przez poprzedników są okrajane albo zamykane.

I tak w ostatnich dniach dowiedzieliśmy się, że Centralny Port Komunikacyjny ma powstać, owszem, ale bez infrastruktury do transportu towarowego, czyli cło za CARGO nadal będą nakładać Niemcy i czerpać z tego zyski.

Pieniędzy nie ma także spółka Orlen, która ogłosiła rezygnacje ze sztandarowej inwestycji prezesa Daniela Obajtka – Olefiny III. Zarząd Orlenu twierdzi, że plany prezesa z PiSowskiego nadania były przeskalowane, niedoszacowane, a cała inwestycja petrochemiczna była nietrafiona. Daniel Obajtek na swoją obronę ma mocny argument – podobna instalacja powstaje w Niemczech, a w Stanach Zjednoczonych koszty takiej inwestycji Schella także znacząco wzrosły. Taką inwestycje należy oceniać w perspektywie kilkudziesięciu lat mówi Daniel Obajtek, ale inwestycję zaorano w 12 miesięcy.

Rząd Donalda Tuska, który na poziomie deklaracji bardzo ceni sobie ochronę środowiska i walkę ze zmianami klimatu, wstrzymał też sztandarowy program PiS Czyste Powietrze. Co gorsza zrobił to bez żadnego ostrzeżenia. Ponad tysiąc miast i gmin domaga się niezwłocznego odwieszenia programu, który pozwalał dofinansowywać mieszkańcom pompy ciepła, panele słoneczne, wymianę stolarki okiennej i tak dalej. Pieniędzy nie ma, mimo że miało skończyć się rzekome rozkradanie państwa, i mimo rekordowego deficytu. W tym roku to 180 miliardów złotych, a w przyszłym ma być 280. A mimo takiej skali zadłużenia pieniędzy brakuje na wszystko.

Program Koalicji Obywatelskiej był jasny, klarowny i szczegółowy. 100 konkretów na 100 dni. Z tych stu konkretów zrealizowano przede wszystkim to, co polegało na likwidacji. W niektórych miejscach postawiono jakiś nowy program w zmienionej formule albo okrojonej wersji. I tak zlikwidowano kapitał opiekuńczy dla rodzin z dziećmi, ale dano babciowe, wychodzi na to samo albo gorzej. Zlikwidowano przedmiot Historia i Teraźniejszość, teraz dzieci nie poznają historii XX wieku. Zlikwidowano też obowiązkowe prace domowe. Odcięto dofinansowanie dla konserwatywnych stowarzyszeń i fundacji, i przekierowane strumienie pieniędzy do swoich. Czy to powinny być sukcesy na miarę prawie dużego, europejskiego państwa?

Kiedy sprawdzamy na oficjalnej stronie Platformy Obywatelskiej obietnice w dziedzinie służby zdrowia okazuje się, że wszystkie są w trakcie realizacji, ale postępy w realizacji nie napawają nadzieją. Na 100konkretow.pl czytamy:

Obietnica pierwsza:

„Wprowadzenie bonu na leczenie stomatologiczne dla dzieci”: ministerstwo Zdrowia prowadzi prace analityczne

Obietnica druga:

„Skrócenie czasu oczekiwania na konsultacje i zabiegi”: Ministerstwo Zdrowia przeprowadziło wstępną analizę dostępnych rozwiązań.

Obietnica trzecia:

„Na obszarach pozbawionych odpowiedniej diagnostyki stworzymy Powiatowe Centra Zdrowia zapewniające powszechny i równy dostęp do diagnostyki”:  Ministerstwo Zdrowia przeprowadziło wstępną analizę dostępnych rozwiązań.

I tak jest niemal w każdym przypadku. Analizy, audyty, konsultacje, a przecież opozycja miała 8 lat, żeby przygotować się do rządzenia. Premier Tusk, zapewniał, że wszystko ma policzone, ale się przeliczył. Po dojścu do władzy na wszystko brakuje teraz pieniędzy. Inaczej jest w Japonii, tam pieniądze się znalazły.

Wspomniany na wstępie premier Shigeru Ishiba, po tym jak uciął sobie krótką drzemkę w parlamencie, wziął się do roboty. Kilka dni temu ogłosił wielki plan inwestycyjny. Blisko 6 miliardów jenów, czyli prawie 40 miliardów dolarów ma poruszyć gospodarkę. Pieniądze zostana zainwestowane w nowoczesne technologie, sztuczną inteligencję, produkcje półprzewodnikow i tak dalej. Mimo ambitnych planów, poparcie dla japońskiego rządu spadło w ciągu miesiąca i wynosi tylko 27 procent.

A rząd Donalda Tuska ocenia “raczej pozytywnie” 34 procent polaków, 6 procent dało ocenę “bardzo dobrą”, w sumie to 40 procent poparcia. 

Premier Japonii powinien uczyć się od swojego polskiego odpowiednika. Po co kombinować miliardy na programy rozwojowe i inwestycyjne. Poparcie można utrzymać inaczej. Wystarczy nie robić nic, a jeszcze lepiej likwidować to co zrobili poprzednicy i nazywać to naprawą państwa. Tyle wystarczy — przynajmniej w Polsce.