Kontener Fundacji Fenicja dotarł do Libanu. 15 ton produktów z Polski będzie rozdysponowanych wśród libańskich rodzin

Kazimierz Gajowy o dotarciu polskiej pomocy do Libanu i swym zarażeniu koronawirusem.

Kazimierz Gajowy informuje od dotarciu pomocy z Polski do Libanu. Dziękuje Adamowi Rosłońcowi za zorganizowanie kontenera z 15 tonami produktów od polskich przedsiębiorców. Związana z patriarchatem fundacja Młodzież Nadziei nadziei zajmuje się pakowaniem paczek, które będą rozsyłane do libańskich rodzin.

Rozmówca Jaśminy Nowak informuje, że będą paczki małe, średnie i duże- w zależności od wielkości obdarowanej rodziny. Zawierają one przede wszystkim środki czystości, gdyż ich obecnie najbardziej brakuje. Kazimierz Gajowy zdradza, że jest razem z Adamem Rosłońcem zarażony koronawirusem:

Co prawda złapaliśmy tą koronę, ale naprawdę ją znosimy dzielnie i wiemy, że ona nas bardzo umocni.

Posłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.P.

Wiceprezes Fundacji Fenicja: Chrześcijanie zaczynają emigrować, uciekać z Libanu. Chcemy podarować jednemu z nich dom

Liban fot. Adam Rosłoniec

Adam Rosłoniec o trudnej sytuacji humanitarnej w Libanie, transporcie środków czystości do tego kraju i wsparciu dla libańskich chrześcijan, aby nie musieli opuszczać swej ojczyzny.

Adam Rosłaniec mówi, że kontener z pomocą humanitarną do Libanu został przeładowany w Antwerpii. Niedługo płynąć będzie na Morze Śródziemne. Transport środków higienicznych niestety nie zdąży dotrzeć do Libańczyków na Boże Narodzenie.

Miejmy nadzieję, że już będą mogli Libańczycy prać w naszych polskich proszkach.

Wiceprezes Fundacji Fenicja przypomina, że w ostatnim wybuchu w Bejrucie najciężej dotknięte zostały dzielnice chrześcijańskiej. Do tego cały kraj trapi kryzys gospodarczy. W rezultacie

Chrześcijanie zaczynają emigrować, uciekać z Libanu.

Patriarchat maronicki podarował ziemię dla rodzin chrześcijańskich. W ramach akcji „Dom dla Józefa” Fundacja Fenicja chce podarować jeden dom „dla takiego Jusufa, który chciał już uciekać z Bejrutu”. Adam Rosłaniec składa słuchaczom życzenia  z okazji Świąt Bożego Narodzenia.

Posłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.P.

Dzień Pamięci o Poległych. Weteran: Pierwszą ofiarą w Iraku był mój mentor

St. chor. Dariusz Sczepański o polskich żołnierzach poległych za zagranicznych misjach wojskowych, tym, co czuł podczas misji oraz o znaczeniu wsparcia kolegów w czasie misji.

Do tej pory zginęło 121 polskich żołnierzy i pracowników wojska.

21 grudnia to Dzień Pamięci o Poległych i Zmarłych w Misjach i Operacjach Wojskowych poza Granicami Państwa. St. chor. Dariusz Sczepański zaznacza, że choć odsetek poległych żołnierzy do wszystkich biorących udział w misjach nie jest duży, to każda śmierć jest tragedią, którą przeżywają rodziny poległych. Sam znał trzech spośród tych, którzy oddali swe życie poza granicami Polski. Opowiada, w jakich zagranicznych misjach służył:

Uniifil, czyli misja ONZ-owska w Libanie oraz polski kontyngent wojskowy w Iraku, czyli lata 98-99 i później 2003-2004 Irak, pierwsza zmiana.

Podczas pierwszej z nich, pokojowej, najbardziej dotkliwe były dla niego  tęsknota za rodziną i krajem oraz poczucie obcości kulturowej. W Iraku zaś pojawiało się już napięcie związane z niebezpieczeństwem. Zauważa, że

Pierwszą ofiarą w Iraku był mój sąsiad, mój w sumie mentor. Zaczynałem u śp. pułkownika Kupczyka swoją służbę jako żołnierz zawodowy w 94 roku.

Weteran 12 brygady zmechanizowanej zdradza, w jakich okolicznościach odszedł z wojska. Było to w 2007 r., gdy „chodziły już słuchy w jednostce, że będziemy zabezpieczali Afganistan”. Dochodził wówczas do siebie po poważnej kontuzji kolana:

Zdałem sobie sprawę, że wyjeżdżając na kolejną misję, gdzie naprawdę jest istotnapełna sprawność żołnierza, po roku, czy po półtora roku rekonwalescencji, odzyskiwania sprawności na to kolano, nie dam rady.

St. chor. Sczepański zachęca pełniących służbę żołnierzy by pilnowali się nawzajem. Świadomość, że można liczyć na kolegę, który cię ubezpiecza, zapewnia żołnierzowi potrzebny mu wewnętrzny spokój.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.P.