O Mistrzostwach Świata w piłce nożnej przez różowe okulary.
Tuż przed rozpoczęciem Mistrzostw Europy w piłce nożnej spotkaliśmy się w studio na radiowe pogaduchy. Skupiliśmy się na krajach, z których reprezentacjami spotkamy się w grupie podczas turnieju w Niemczech. Z czym kojarzą nam się Austria, Holandia i Francja? Pytanie wydaje się prostym, ale nie bylibyśmy sobą gdybyśmy odpowiedzieli na nie w oczywisty sposób. Zapraszamy do odsłuchu.
Scena Mistrza
Zespół W.R.Ona tworzą: Sławomir Antoni Wroński aka Wrona – bass/vocal (Chrzanów) i Grzegorz Imielski aka Mały – drums/bębny (Świętochłowice). Wrona zaczynał jako basista hardcorowo-rapowego zespołu Sfider Anyy, z którym w 2001 r wydał płytę “Sfidromania” pod skrzydłami Sony Music Poland. Zespół koncertował po całej Polsce i nie tylko u boku takich zespołów jak Kult, Piersi, Pudelsi czy Wu-HaE. I to właśnie z Kultem w 2002 r miał okazję zagrać koncert w stolicy Zjednoczonego Królestwa Londynie w legendarnym (nieistniejącym już) klubie Astoria. Kontrakt z Sony Music opiewał na 5 płyt i Wrona był niejako zmuszony do powrotu do kraju by rozpocząć prace nad następcą “Sfidromani”. https://www.facebook.com/SirW.R?locale=pl_PL
Nowa płyta zespołu Lupa „Synergia” to 10 autorskich utworów dla słuchaczy, którzy szukają czegoś nowego i oryginalnego. To muzyka dla tych, którzy nie boją się eksperymentować i odkrywać nowych brzmień.
Muzyka zespołu LUPA charakteryzuje się bogatym brzmieniem, łączącym różne style muzyczne w tym ciężkie riffy gitarowe, mocne brzmienie perkusji, elektroniczne wstawki i klasyczne instrumenty. To połączenie ekspresji rocka, energii elektroniki, mroku metalu z elegancją muzyki klasycznej. https://www.facebook.com/lupa.bialystok?locale=pl_PL
Wędrujący ptak, dziewczyna z tamtych lat i limbo.
Łukasz Ojdana to pianista jazzowy i kompozytor. W 2016 roku ukończył studia w Instytucie Jazzu Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. W latach 2018-2020 był wykładowcą na Akademii Muzycznej im. Karol Szymanowskiego w Katowicach. Członek RGG – jednej z naważniejszych i najlepiej rozpoznawalnych polskich formacji jazzowych. W latach 2016-2018 członek Tomasz Stańko Band. Amiya – to polska bluesowo/soulowa/rockowa piosenkarka. Dziecko chrzestne legendarnej piosenkarki Brendy Boykin. Obecnie – Najlepsza Polska Bluesowa WOKALISTAK Roku 2023. Nagrodzona „Bluesem Kalarusem” , polską bluesową nagrodą jako odkrycie roku 2022. Władek Janicki to saksofonista zespołu Quiet Sirens, którzy nagrali właśnie debiutancką płytę. „Story of No Reverse” jest albumem koncepcyjnym, napisanym w formie książki. 12 utworów połączyliśmy ze sobą interludiami – rozmowami głównego bohatera-dziecka rozmawiającego ze sobą samym jako dorosłym.
20 godzin w łóżku
24 maja w pierwszej części programu porozmawiałem z Mateuszem Jarząbkiem i Darkiem Łukasikiem z The Bullseyes. W dalszej części audycji Caroline Brazavsky i Michał Szczerbiec, czyli duet Zima w Środku Lata, opowiedzieli o swojej kolejnej płycie zatytułowanej „2+”. Duety w Muzycznym IQ. Zapraszam do odsłuchu. R.
Po sukcesie debiutanckiej płyty „THE BEST OF THE BULLSEYES”, która spotkała się z uznaniem wśród krytyków i fanów, grupa powraca z materiałem jeszcze bardziej dojrzałym i przemyślanym. Album „Polish Sweethearts” jest zbiorem utworów, które znajdują swoje źródło w głębokich, osobistych przeżyciach — od bolesnych rozstań po sercowe rozterki. Mimo tej trudnej tematyki, utwory na albumie posiadają unikalną moc wyciągania słuchaczy z najciemniejszych emocjonalnych głębin.
. https://www.facebook.com/thebullseyes?locale=pl_PL
Zespół Zima w Środku Lata to warszawska grupa, której zdecydowanie nie da się zaszufladkować. Duet zadebiutował płytą „Zima w Środku Lata” w 2022 roku. Zespół gościł na antenie stacji telewizyjnych, na antenach stacji radiowych oraz internetowych listach przebojów. Niedawno wydali swój drugi album pt. „2+”. https://www.facebook.com/zimawsrodkulata?locale=pl_PL
Sabina Karwala to dyplomowana aktorka, piosenkarka, kompozytorka, autorka tekstów, ale i przyszła pani doktor. Kto nie widział jej kreacji Velmy Kelly w krakowskim teatrze „Variete” w musicalu „Chicago” według Wojciecha Kościelniaka, ten jest gombrowiczowską „trąbą”. Piękna i utalentowana Sabina była także finalistką 36. Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu.
Od sześciu lat Radio Wnet wspiera, obserwuje i prezentuje na swoich antenach Jej twórczość.
Z dumą mawiam, że to nasze, bo Wnetowe muzyczne dobro narodowe. O kim mowa? Oczywiście o Sabinie Karwali! Albumy „Lepidoptera” i „Bluemental” to jedne z tych najważniejszych art – popowych długograjów wydanych w Polsce w ciągu ostatnich 10 lat.
Sabina Karwala jest aktorka, ale i artystka niezależna. Sabina jest również autorką tekstów, kompozytorką, która sama kreuje swoją artystyczną wizję. Na co dzień występuje w Teatrze Variete w Krakowie. Kto jeszcze nie widział Jej w spektaklu „Chicago” to absolutnie musi to nadrobić. W innym spektaklu „Bonobo” można Ją oglądać w różnych miastach Polski. Z kolei w filmie Pokusa w reż. Marysi Sadowskiej wcieliła się w postać Rybki.
Na ścieżce dźwiękowej filmu można także usłyszeć utwór SABINY „Summer behind” me pochodzący z płyty „Bluemental”.
Tutaj do wysłuchania rozmowa z Sabiną Karwalą:
Sabina Karwala to przyszłość polskiej sceny. – tak mawiam od lat już ponad sześciu, kiedy jej singel „Panowie w kapeluszach” pojawiło się wysoko na Liście Polskich Przebojów Wnet „Polish Chart” redaktora Sławomira Orwata. Tak mawiałem i nie myliłem się!
Drzemie w niej wielki talent, podparty wielką pracowitością i dążeniem do absolutnego wykonawczego absolutu. Trudno się więc dziwić, że scenę i aktorstwo dzieli z zaciszem studia nagrań, rejestracją kolejnych piosenek i koncertami. A także studiami doktoranckimi!
To znakomita interpretatorka i posiadaczka mocnego głosu, gdzieś ze skrzyżowań soul / neo – soul i R&B, który potrafi zmylić niejednego wytrawnego dziennikarza muzycznego.
Jej debiutancki krążek „Lepidoptera” mieni się po dziś najróżniejszymi barwami i uczuciowymi odcieniami życia. Sabina to nowa twarz na polskim rynku electro pop, z domieszką soul. I momentalnie skupia na sobie uwagę czasami lekkim brzmieniem melodii, wyrazistym wokalem, przy okazji dając impuls do głębszych rozmyślań inteligentnymi tekstami, które często opowiadają o tych nieprężeniach między kobietą i mężczyzną („Pijane wiśnie”, ale i przejmujący „Motel”). – cytuję w mojej własnej recenzji.
Jej debiut „Lepidoptera” muzyczna Radia WNET pod moją dyrekcją umieściła na 19. pozycji najważniejszych albumów roku 2019 (bez względu na gatunki i style). A później pojawił się album „Blumental”. Oto recenzja sprzed ponad 1,5 roku. Kliknij tutaj.
„Bluemental” miał premierę 29 kwietnia 2022 roku. W maju i czerwcu tego roku był to album miesiąca sieci Radia Wnet. Długograj to nadzwyczajny, ponieważ zdecydowanie wyróżnia się od obecnie panujących mód i stylów muzycznych w gronie artystów młodych wiekiem, ale przede wszystkich tych twórców bardziej myślących o swoim sukcesie komercyjnym za wszelką cenę niż jakości twórczości i myśleniu o słuchaczu.
„Bluemental” dla mnie wciąż stanowi kolejny dowód Jej artystycznej dobrej passy. Jako piosenkarka z uporem i cierpliwie, choć często pod wiatr i krople rzęsistego deszczu, zmierza w kierunku ambitnego pop, który mimo, że przebojowy (a melodie od razu pozostają radośnie w głowie i sercu), to w warstwie lirycznej stawia na drogocenność słowa, bogactwo metafor.
I jeszcze jedno – powtarzam to często: Kto nie widział jej kreacji Velmy Kelly w krakowskim teatrze „Variete” w musicalu „Chicago” według Wojciecha Kościelniaka, ten jest gombrowiczowską „trąbą”. Piękna i utalentowana Sabina była także finalistką 36. Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu.
A co o albumie mówi sama Sabina, z perspektywy czasu?
Album Bluemental to spotkanie z rozwojem duchowym, samoświadomością, naturą i konfrontacja z tym, co trudne i bolesne. Płyta powstała w czasie pandemii w bliskich mi Beskidach, kiedy nagle stanęliśmy w miejscu i pojawiło się mnóstwo pytań o to, co będzie dalej. Wielu z nas straciło bliskie osoby. Strata jest doświadczeniem uniwersalnym i bardzo silnym przeżyciem, o którym powinniśmy umieć otwarcie rozmawiać. Dla mnie czas pracy nad płytą był jednocześnie procesem dojrzewania do nowej sytuacji bez bliskich, którzy stanowili ważną i piękną część mojego świata. To piękno postanowiłam na ile się da ocalić i między innymi w ten sposób zachować moich bliskich
w dalszym życiu – mówi SABINA.
… aż do śmierci.
Yellow Horse to zespół nawiązujący klimatem i duchem do przepięknej dekady lat siedemdziesiątych i nie tylko… Muzyka zespołu to nieoczekiwane zderzenie przebojowości Creedence Clearwater Revival z liryzmem Uriah Heep i swojskością Neila Younga. Ich debiutancki album „Lost Trail” łączy w sobie chwytliwe refreny i ciepłe brzmienia instrumentów akustycznych a nad wszystkim unosi się duch hippisowskiego rocka. Klimat muzyki tworzonej przez Żółtego Konia przywołuje prerie Arizony, ale też… nasze Bieszczady. https://www.facebook.com/yellowhorse.band?locale=pl_PL
Muzyka Trackstone to autorskie dzieło, bazujące na takich gatunkach muzycznych jak rock’n’roll oraz blues i czerpiące z nich to, co najbardziej wyraziste i wpadające w ucho. Większość utworów zespołu można określić jako rock’n’roll grany mocno i głośno, a ich brzmienie przywodzi na myśl największe hity ikon klasycznego rocka. https://www.facebook.com/TrackstoneBand?locale=pl_PL
.WAVS to alt-rockowy zespół z Krakowa, który gra heavy pop. Muzycznym fundamentem grupy jest muzyka grunge’owa i alternatywna lat 90’ – śpiewne melodie i surowe brzmienie. Debiutancka płyta .WAVS ukazała się w 2019 roku i zebrała pozytywne recenzje zarówno w kraju, jak i za granicą, a w 2023 roku zespół wydał EP “Sól”. https://www.facebook.com/wearewavs?locale=pl_PL
… powolutku, powolutku.
Rozmowy z Piotrem Orzechowskim i Samuelem Baronem.
Od głośnego zwycięstwa na szwajcarskim Montreux Jazz Solo Piano Competition 2011, Piotr Orzechowski pozostaje jednym z najbardziej ekscytujących polskich pianistów-improwizatorów. Bezkompromisowy dekonstruktor twórczości Krzysztofa Pendereckiego, artystyczny partner Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, Sinfonii Varsovii, czy gwiazd światowego jazzu jak Randy Brecker, Avishai Cohen czy Carlos Zíngaro, oraz wielkich osobowości muzyki elektronicznej, by wymienić tylko Adriana Utleya z Portishead i Williama Basinskiego – koncentruje się jednak przede wszystkim na autorskiej twórczości solowej, która wymyka się prostym gatunkowym podziałom.
Nowa, czwarta płyta solowa Pianohooligana to zarazem analityczne i pełne ciepła spojrzenie na zjawisko muzyczne, pozostające jednym z fundamentów twórczej myśli artysty. Mowa o swingu – podstawie jazzu i nieodłącznym elemencie kultur pierwotnych. Wariacyjna forma dyptyku Orzechowskiego zadaje pytanie o rolę i nieuchwytną naturę swingu, kwestionując jego dotychczasowe, potoczne znaczenie.
https://www.facebook.com/Pianohooligan?locale=pl_PL
Samuel Baron to autor tekstów, kompozytor i wokalista. Choć wychowany na Śląsku, trudno oprzeć się wrażeniu, że dorastał w latach 60. ubiegłego wieku gdzieś na obrzeżach Kalifornii. W rzeczywistości jednak dzieciństwo spędzał na zabawach w chowanego w teatralnych garderobach i graniu w szachy kapslami z poetami i utracjuszami. Młodość upłynęła mu w klubie Gugalander niegdyś kultowym miejscu na mapie Katowic – najpierw jako obserwator, później szatniarz, a na końcu artysta zaklinający publiczność swoją przewrotną twórczością.
Jego dorobek składa się niemal wyłącznie z zagmatwanych wątków i akrobatycznych zwrotów akcji: zaczynał z gitarą i psychodelicznymi balladami, aby stopniowo zbliżać się w stronę scenicznego performansu. Z czasem wpadł w sidła elektroniki i rozpoczął występy z hałaśliwymi setami nawiązującymi do współczesnych gatunków muzyki miejskiej. W ostatnim czasie Samuel wrócił do tego, co zdaniem zarówno słuchaczy, jak i recenzentów robi najlepiej: komponowania niezwykle chwytliwych melodii i pisania rozbrajających szczerością przekazu tekstów, których nie sposób wyrzucić z pamięci.
https://www.facebook.com/smlbaron?locale=pl_PL
I’ll be back.
Subiektywny przegląd po muzyce rockowej wykorzystanej w filmach kina akcji lat 90ych XX wieku. Są tu zarówno kultowe obrazy jak i mniej znane, gdzie nie rzadko sama muzyka była lepsza niż sam film.
Tam gdzie Muzyka romansuje z Nauką.
Projekt muzyczny „Piglets DDeep Forest” jest najlepszym przykładem, że marzenia dojrzewające
przez ponad 20 lat, można w końcu spełnić ! Właśnie po tylu latach do muzycznego świata wrócił
założyciel i kompozytor zespołu: Adam „Multi” Paluch. Jako młody człowiek grał w różnych
zespołach, z którymi nagrał kilka utworów oraz zagrał wiele koncertów, ale nigdy nie wydał płyty
ze swoją twórczością. Po studiach stał się poważnym inżynierem i nie miał już czasu na muzyczną
przygodę, jednak w jego głowie zostały marzenia.
W roku 2023 cały Kosmos sprzyjał stworzeniu materiału do kilku piosenek i tak niepostrzeżenie
zebrało się 10 utworów, które tworzą spójną całość i można wydać je jako pierwszy album
pt.: „DDeep In Time”. Kompozycje muzyczne nawiązują do klimatu Space Rock z wieloma liniami
melodycznymi, gitarami, perkusją, klawiszami, thereminem i ukulele. Wyróżnikiem zespołu są jednak
teksty piosenek mające walor edukacyjny, napisane przez dr Monikę Paluch-Ferszt, naukowca z
Uniwersytetu Warszawskiego.
Bohaterem wszystkich piosenek jest „Mały Kwark Energii”, który w pierwszym albumie wprowadzi
słuchaczy w świat rozszczepienia jądrowego oraz pracy elektrowni jądrowych. Oczywiście oprócz
wiedzy pokazanej w przystępny i zabawny sposób, czeka na słuchacza kilka romantycznych ballad
oraz kawałki z ciężkim rockowym pazurem
fot. materiały prasowe
Rozmowa z Love Forsbergiem, współzałożycielem i perkusistą grupy.
Zespół, został założony w latach 90, chociaż muzycznymi korzeniami sięga zdecydowanie głębiej, do lat 60 i 70. W swoich kompozycjach używają oryginalnych organów Hammonda, hipnotyzujących rytmów, ciężkich riffów, pięknych solówek i emocjonalnych wokali, a ich płyty nagrywane są w sposób analogowy, na taśmach, bez ingerencji komputera. To świadomie tworzona muzyka, z pasją i doświadczeniem. Brzmienie, jak sami twierdzą, to hołd i przekazywanie rockowego dziedzictwa. Za słowami idą czyny, dlatego już od pierwszej płyty – A New Day Dawning (2004 rok), zaczęli wydawać albumy na winylu. Zespół nie przejmował się tym, że trend na czarne krążki miał dopiero nadejść… Jak sami mówią: -„Twórczy zastój jest dla nas całkowitym tabu. To, co czyni nas wyjątkowymi, to połączenie bycia w branży przez bardzo długi czas oraz jednoczesne próbowanie mnóstwa różnych rzeczy. Wiele oblicz zespołu to część jego tożsamości i siły”-Independent Music Market.
Koncerty w Polsce
08.03.2024 – Blues Club, Gdynia
09.03.2024 – Odessa Club, Warszawa
10.03.2024 – Dom Kultury, Przeciszów
11.03.2024 – 2progi, Poznań
Bilety dostępne w cenie 75 zł (85 zł w dniu koncertu) na bilet24.
