„Potraktujmy czas Wielkiego Postu jako dar, prezent, taką propozycję, zaproszenie. Nigdy nie traktujmy tego jako obowiązek, bo wtedy bardzo szybko się zniechęcimy, jak to można powiedzieć roztrzaskamy. Natomiast wielki post to jest właśnie zaproszenie. Dzisiaj w życiu tak często mówimy o tym, że nie mamy czasu, jesteśmy zabiegani i tak dalej. Wchodząc w Wielki Post słyszę: Zatrzymaj się jesteś ważny, popatrz na Pana Boga odkryj siebie, odkryj swoją wartość, uporządkuj swoje życie, odpowiedz na pewne pytania.”
„Nasze postanowienia w Wielkim Poście idą o wiele głębiej, bo ja to zawsze powtarzam ludziom, słuchajcie: tu nie chodzi tylko o mięso, tu chodzi o ciebie. Ty nie jesteś żołądkiem, tym mięsem. Zatrzymanie jest potrzebne po to abym pomyślał co muszę zmienić, co muszę zrobić, jaki mam być.”
„Ten Wielki Post dla nas franciszkanów jest szczególny, bo jak cały ten rok przeżywamy przecież osiemsetlecie pieśni słonecznej. Dzięki temu otrzymaliśmy od stolicy Apostolskiej łaskę odpustu zupełnego, którego każdego dnia mogą nawiedzający kościół uzyskać.”
„Cieszę się, że w tym miejscu w hospicjum jest to nasze spotkanie, bo właśnie to jest miejsce, w którym ludzie pochylają się nad innymi, którzy potrzebują tego.”
„Od początku mojego powołania to nie tylko Wilno, ale i Wileńszczyzna, ponieważ moje doświadczenie Litwy to jest Wileńszczyzna – sporo lat w Miednikach, a potem dopiero w Wilnie. To tak traktuję, że jest to taki magnez, który po prostu ciągnie. Wielu ludzi, gdy wracam czy na wakacje w strony rodzinne do Polski zadaje pytanie: a dlaczego akurat tam? Ciężko naprawdę nawet na to odpowiedzieć, ale wiem, że to jest tu, wiem, że to jest ten kierunek. Odkrywam też wspaniałość ludzi, którzy tutaj są. Nie mówię tylko o Polakach nie mówię tylko o Wileńszczyźnie, bo 14 lat służby w Kłajpedzie, czyli można powiedzieć na Żmudzi i to jest tak naprawdę piękne doświadczenie.”
„Ludzie dzisiaj są doświadczani problemami innymi niż to było w latach 90-tych. Już przyzwyczaili się do wolności, do tych pewnych rzeczy, ale stawiają naprawdę ogromne wymagania i tak odkrywam, że dzisiaj jak ludzie przychodzą do kościoła to przychodzą naprawdę po to, aby odkryć tego Pana Boga. To nie jest już tak tradycyjne jak to nieraz się mówi: dziadek chodził, tata chodził – to ja chodzę. Ale to jest wymaganie o wiele głębsze i to szczególnie jest ze strony ludzi, którzy są w różnego rodzaju wspólnotach i to naprawdę cieszy.”
Gościliśmy w „Studio Wilno”:
ojciec Jarosław Rekwardt – franciszkanin, gwardian, rektor kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Wilnie
Prowadząca: Agata Antoniewicz
Realizator: Filip Kwiatkowski
