Czy będzie porozumienie USA – Wenezuela w sprawie wymiany więźniów?
W całkowitej ciszy Stany Zjednoczone negocjują z Wenezuelą uwolnienie wszystkich więźniów politycznych reżimu karaibskiego w zamian za przestępców pospolitych
przetrzymywanych w więzieniu o zaostrzonym rygorze w Salwadorze. Priorytetem Donalda Trumpa jest 9 obywateli Stanów Zjednoczonych, którzy zaginęli
w lochach dyktatury Nicolása Maduro. W zamian republikański przywódca przekazałby podobną liczbę handlarzy narkotyków, których Nayib Bukele
przetrzymuje w swoich więzieniach. Mauricio Claver-Carone, specjalny wysłannik Trumpa do Ameryki Łacińskiej, prowadzi rozmowy Stanów Zjednoczonych z bezpośrednimi przedstawicielami
Maduro. W Caracas istnieje gotowość do zawarcia porozumienia z Waszyngtonem, ale strona wenezuelska domaga się spełnienia listy warunków, które – jak na razie – są odrzucane przez Biały Dom.
Dyktator z Karaibów chce, aby Stany Zjednoczone zniosły sankcje finansowe i zezwoliły amerykańskim firmom na wydobycie i eksport ropy naftowej z Wenezueli.
Maduro domaga się również, aby wymiana więźniów politycznych na handlarzy narkotyków nie była symetryczna.
Podobnie jak Hamas w przypadku żydowskich zakładników w Strefie Gazy, następca Hugo Cháveza chce wymienić obywatela amerykańskiego na większą liczbę przestępców, którzy są na łasce Bukele.
Frente Institucional Milotar (VE): należy szanować wszystkich żołnierzy
W związku ze zbliżającym się Dniem Pracownika, Front Instytucjonalny Wojskowy (FIM) wydał oświadczenie, w którym wzywa aktywnych żołnierzy do „uświadomienia
sobie naruszenia konstytucji” poprzez dopuszczenie, aby część budżetu przeznaczonego na wynagrodzenia i dodatki dla personelu wojskowego „mogła być ustalana lub modyfikowana a priori i arbitralnie przez urzędników spoza instytucji”. Wzywają ministra obrony do przestrzegania konstytucji Republiki. Takie stanowisko wyraża 266 oficerów, od generałów i wiceadmirałów po pierwszych poruczników w stanie spoczynku, którzy wchodzą w skład Frontu Instytucjonalnego Wojskowego (FIM), organizacji cywilnej od 25 lat „poświęconej obronie instytucjonalności Sił Zbrojnych Republiki Wenezueli”. Dlatego też odrzucają oni decyzję Nicolása Maduro o zniesieniu siły nabywczej emerytów i stworzeniu „dyskryminujących bonów, które wykluczają emerytowanych wojskowych, a jednocześnie szantażują czynnych”.
Trump nie chce aut z Meksyku
Donald Trump, prezydent Stanów Zjednoczonych, ponownie zaatakował przemysł motoryzacyjny, zarówno w Meksyku, jak i Kanadzie. Podczas swojej ostatniej wypowiedzi prezydent mówił o zamiarze przeniesienia tej części handlu do swojego kraju, uważając, że jego dwaj sąsiedzi „zabierają część biznesu”.
W ramach działań podjętych w ciągu pierwszych 100 dni swojej kadencji polityk Partii Republikańskiej ponownie podkreślił protekcjonistyczny charakter swojej administracji. W tym kontekście zapewnił, że „chcemy produkować własne samochody” i odrzucił import z dwóch krajów, z którymi dzieli granicę.
Nie potrzebujemy samochodów z zagranicy, kiedy powiedzieli: »Panie, chcemy wysłać panu wiele samochodów«, odpowiedziałem, że naprawdę nie chcemy ich samochodów. Naprawdę nie chcemy. Chcemy produkować własne samochody, dotyczy to również Kanady i Meksyku, które przejęły ogromną część naszego biznesu
– powiedział.
Od początku swojej kadencji Donald Trump podkreślał zamiar przeniesienia produkcji zagranicznych koncernów motoryzacyjnych do Stanów ZjednoczTrumpekonych. W tym celu wprowadził 25-procentowe cła na samochody przywożone i produkowane w innych krajach. W związku z tym niektóre firmy rozważają przeniesienie części produkcji do tego kraju.
Według Meksykańskiego Stowarzyszenia Przemysłu Motoryzacyjnego (AMIA) w 2024 r. Meksyk wysłał do Stanów Zjednoczonych łącznie 2 771 287 pojazdów, co stanowi 79,7% wszystkich samochodów wyeksportowanych przez Meksyk.
„Meksyk przejmuje 32 procent, przejął 32% naszej produkcji samochodów. Nie chcemy, żeby to mieli. Nie chcemy tego. Dlaczego subsydiujemy Kanadę kwotą 200 miliardów dolarów rocznie? Dlaczego subsydiujemy Meksyk kwotą 300 miliardów dolarów rocznie? Nie ma ku temu żadnego powodu. Jestem dumny, że jestem prezydentem pracowników, a nie prezydentem podwykonawców” – powiedział w swoim przemówieniu.
Zbigniew Dąbrowski
